(Πρό)Στίχοι ...
Είμαστε το είδος που απέμεινε στην γη
Εμείς επιβιώσαμε απ' την σκατοβροχή
Είμαστε μια μετάλλαξη που βγήκε από την σήψη
Σκατά και σάρκα ανθρώπινη σε μια σάπια μίξη
Και τα δυο φύλλα απ το παλιό αρσενικό
Παιδί όμως πώς κάνουμε; Ιδού το μυστικό
Πουλάκι έχω εγώ μουνί εσύ δεν έχεις
Στον κώλο θα τον φας κι ύστερα θα τρέχεις
Για χάρη της εξέλιξης Πρέπει να σε πηδήσω
Και πάλι στον πλανήτη μας ζωή να εμφυσήσω
Έφτιαξε ο Θεός κακά μεταλλαγμένα
και ο ποπός σου πια θα ναι καρπερός
Αφόδευση και γέννα θα ναι πράγμα ένα
και τώρα μόνο κώλο και καθόλου από μπρος
Θυμάμαι που το πίστευαν γιαγιάδες στο ΚΑΠΗ
Πως θα γίνει κατακλυσμός
και οι Μάγια το 'χαν πει
Μα εσύ αδιαφορούσες για το ημερολόγιο
μου 'στελνες καρδούλες απ' το πληκτρολόγιο
Τώρα πια τι θέλεις; Από μένα τι ζητάς;
Σταμάτα να τραβιέσαι και να παρακαλάς
Τον πισινό σου πρέπει στην φύση να χαρίσεις
Και μη σ' ακούω να μου λες
"μα μη θα με ξεσκίσεις"
Χάρη της εξέλιξης η πρωκτική σου γέννα
Μας έφερε Αντίχριστο και Χριστό σε ένα
Με το καφέ μου σπέρμα το είδος εξελίσσεται
και για να κυβερνήσει θα έρθει ο καιρός
Από το ροδελίνι σου σκατόπαιδο ελίσσεται
Θα είναι σε ένα σώμα Χριστός και Αντίχριστος