Rammenos Assos - To Proto Kyma - перевод, текст песни и слова, похожие исполнители

Kishore Kumar Hits — Rammenos Assos - To Proto Kyma текст песни

Исполнитель: Rammenos Assos

альбом: Gia Mia Thesi Ston Ilio

Внимание! Перевод текстов выполнен автоматически. Возможны неточности и неполнота перевода. Мы прилагаем все усилия для обеспечения точности перевода, но рекомендуем использовать его только в качестве общего ориентира.

Ξεκινήσαμε να περπατάμε στην άμμοМы идем на пескеΚόσμος, μουσικήМир, музыкаΚαι κάποιοι άνθρωποι να γελάνε λίγο πιο εκείИ некоторые люди смеются, там немного большеΣε έχω δίπλα μου και περπατάμεЯ рядом со мной и мы идемΠάμε προς τη θάλασσαЕдем к морюΟι ήχοι γύρω μας δε μας απασχολούν και πολύЗвуки вокруг нас, мы не используем и не оченьΚάποιες φορές μας αρέσουν και λίγοИногда нам нравятся и немногоΑμέσως μετά, το μετανιώνουμεСразу же после этого, сожалетьΈνα σημείωμα που γράφει "εμείς θα φύγουμε"Записка, на которой написано "мы будем убираться"Δύο φωτογραφίες μες στο πορτοφόλιДве фотографии прямо на кошелекΜια καθαρή ματιά που μου φωνάζει "κοίτα με"Чистый вид, который мне кричит "посмотри на меня"Είμαστε εσύ κι εγώ, να παν να γαμηθούν οι ρόλοιМы-ты и я, чтобы все потрахаться ролиΔεν είχαμε από την αρχή θέση εδώУ нас не было с самого начала место здесьΜισείς όπως εγώ και δε σε γεμίζουν αυτοί οι δρόμοιТы ненавидишь, как я, и не заполняют эти дорогиΘέλεις να ακολουθείς δικά σου μονοπάτιαТы хочешь, чтобы следовать за твои путиΚαι δε σ' απασχόλησε ποτέ αν θα σε ψάχνουν όλοιИ я тебя заинтересовал я никогда если я тебя ищут всеΌποιος αγάπησε τη θάλασσα σεβάστηκε τα κύματαТот, кто любил море уважал волныΤις φουρτούνες, τα λάθη και τα προβλήματαВаши проблемы, ваши ошибки и проблемыΔε σε κρατάω γιατί κολυμπάς υπέροχαЯ не держу тебя, потому что ты плаваешь отличноΈγινα φάρος να μην έχεις να φοβάσαι τίποταЯ стал маяк, чтобы ты не боишься ничегоΒλέπω ορίζοντα, τίποτα δε μ' ορίζει πιαЯ вижу горизонт, ничего не задает большеΚι ό,τι ήθελε να μ' αλλάξει το άλλαξα ριζικάА то,что он хотел мне изменить, я изменил кардинальноΕμείς μισήσαμε τα τυπικά κι αχρείασταМы μισήσαμε стандартные и ненужныеΓιατί ο ήλιος ανατέλλει φυσικά κι αβίασταПочему солнце восходит, конечно, и без особых усилийΕσύ μου έλεγες "βήμα βήμα"Ты мне скажешь: "шаг за шагом"Τα μάτια σου μου έλεγαν "βούτα με τη μία"Твои глаза мне говорили: "давай, ты тоже сразу"Κι όσο άγγιζα το νερό, ο ήλιος μ' έκαιγεИ как бы я вода, солнце с горелΚι ανέβαζα διαρκώς θερμοκρασία μα δε μ' ένοιαζεИ я загрузил постоянно температура, но мне было все равноΔε θα περίμενα πότε θα καλοκαίριαζεЯ не жду, когда будет καλοκαίριαζεΈχω πατέρα τη βροχή, μάνα τα σύννεφαУ меня отец дождя, мать облакаΣου είπα "έλα να βουτήξουμε όπως είμαστε"Я сказал тебе "пошли, схватим его, как мы"Κι ήταν ό,τι πιο όμορφο έχω κάνει μέχρι σήμεραИ это было самое прекрасное,что я сделал до сих порΒλέπω τα πάντα θολά κάτω απ' το νερόЯ вижу все как в тумане из-под водыΜα ο βυθός δεν καταλαβαίνει από κύματαНо морское дно не понимает, от волныΚοιτάω την αναταραχή στην επιφάνειαЯ смотрю на потрясения на поверхностиΔε φτάνει για να επηρεάσει τίποταНе хватит, чтобы повлиять на ничегоΝιώθω πως από δω μπορώЯ чувствую, что здесь я могуΝα σ' ακούσω καλύτεραТебе слышать лучшеΌλα λειτουργούνε στην εντέλειαВсе гастроли вокруг, в лучшем видеΜα λειτουργούν αντίθεταНо работают наоборотΠλέον δε με νοιάζει να πετάξωТеперь мне все равно летатьΓιατί αναπνέω από τη μέρα που βυθίστηκαПочему дышу с того дня, когда я вникал♪♪Δε σ' έχω ανάγκη μα το θέλω πολύНе ко мне надо, но я очень хочуΚι ό,τι κοιτάζω έχω τρόπο να το πιάσωА то,что смотрю я как поймаюΣτο 'χα πειВ говорилΛίγο πριν από την αυγή, σιγήНезадолго до рассвета, тишинаΜιλούσανε τα μάτια τόσο που το στόμαГоворили глаза так, что ротΔεν έβρισκε λόγια για να πειНе находила слов, чтобы сказатьΜ' ηρεμείς όσο κανείς κι είναι ό,τι πιο όμορφοМне успокоиться, как никто, и то,что самый красивыйΓια μένα τίποτα δεν ήταν αυτονόητοДля меня ничего не было, само собой разумеется,Έψαχνα τρόπους να με κάνω κατανοητό για χρόνιαЯ искал способы, чтобы сделать понятным для летΜα συνήθως κατέληγα σε μαντρότοιχοНо, как правило, заканчивалось μαντρότοιχοΕίναι ευτυχία να σε δέχονται ολόκληροЭто счастье, тебя принимают целикомΚι αλήθεια είναι απ' τα συναισθήματαИ правда, он из чувства,Που μου 'χουν λείψειМне уже не хвататьΠαίζω ξύλο κάθε μέρα με τον εαυτό μουЯ играю древесины, каждый день с себяΚάθε φορά που προσπαθείКаждый раз, когда он пытаетсяΚάποιο κομμάτι μου ν' απορρίψειКакая-то часть меня уволить nΔε μπορώ να χωρέσω στην αγκαλιά μουЯ не могу взять у меня на рукахΜα στη δική σου νιώθωНо на своей я чувствую,Πως κουμπώνω τόσο ήσυχαЧто κουμπώνω так тихоΣ' ευχαριστώ γιατί ένιωσα ξανά παιδίСпасибо, потому что я чувствовал себя снова ребенкомΜπροστά σ' αυτό που προσπαθώНа глазах то, что я пытаюсьΝα αποτυπώσω σε δυο δίστιχαЧтобы излить все это в два куплетыΚι αφού είμαι ολόκληροςА после того, как я весьΜπορώ να λέω πως νίκησαЯ говорю, что я победилΔε λείπει τίποτα, τα πάντα είναι στα χέρια μουНичего не пропало, все в моих рукахΈνιωσα τόση ζέστη μες στο καταχείμωνοЯ чувствовал себя так жарко прямо в зимойΠου πλέον δε μου λένεБольше они не говорят мнеΚαι τόσα τα καλοκαίρια μουИ так все летоΕξάλλου τι καιρό κάνει στον κόσμο;Кроме того, что давно делает в мире?Όλα είναι σχετικά, περαστικά και φεύγουνεВсе относительно, выздоравливай и уходятΚι εγώ παγώνω τις στιγμές μου μες στο χρόνοТоже зависает бывают моменты во времениΓιατί μόνο όσα γράφω στο τέλος κοντά μου μένουνεПотому что только то, что я пишу, в конце концов, рядом со мной μένουνεΚι άμα κάποτε τελειώσει το οξυγόνοА если это когда-то закончится кислородΚι οι ανάσες μας κοντεύουν να κοπούνИ вдохов нас они срезаныΝα μην τα βάλεις με τη φύση και το χρόνοЧтобы не спорить с природой и времениΑκόμα κι αν κάνω τα πάνταИ даже, если я всеΊσως τα πάντα δεν αρκούνМожет быть, не всегда достаточноΧαμογέλα μου και βγες στην επιφάνειαПросто улыбнись и выйди на поверхностиΚι εγώ θα γίνω φως για να φτάσεις ως την ακτήИ я буду свет, чтобы добраться до берегаΜία στιγμή είναι αρκετή για να φέρει τούμπα το χρόνοОдин момент, достаточно, чтобы принести туба времяΑλλά ο χρόνος δεν αλλάζει τη στιγμήНо время не меняет моментΤα πόδια μας βρέχονται στο πρώτο κύμαНаши ноги смоченные в первую волнуΠου σκάει για πρώτη φορά πάνω μαςКоторые появляются в первый раз на насΑυτό είναι το πρώτο μας βήμα στο νερόЭто наш первый шаг в водуΑυτό είναι το πρώτο μας κύμα σου λέωЭто наша первая волна, я вам говорюΕίναι δικό μαςЭто нашеΕμένα μου αρέσει το νερόМне нравится водаΚαι ίσως να σου αρέσει και σένα τελικάИ может быть, тебе нравится, и тебя, наконец,Έχω κι εγώ τις αμφιβολίες μου, δε φταίωУ меня тоже есть сомнения, я не виноватΗ αμηχανία της αρχής μπερδεύειНеловкость органа смущаетΤα συμπεράσματα που βγάζωВыводы, которые я зарабатываюΚαι χωρίς να το καταλάβωИ не понятьΤο νερό έχει φτάσει στα γόναταВода прибыла на колениΚαι είμαι σίγουρη πιαИ я уверена большеΌτι θες να προχωρήσουμε κι άλλοЧто ты хочешь, чтобы двигаться вперед ещеΟ λίγος κόσμος που ήταν έξωМой маленький мир, что был снаружиΑπομακρύνεται από εμάςУдаляется от насΚι εμείς από εκείνονА мы от негоΚαι οι ήχοι σιγά σιγά σβήνουνИ эти звуки постепенно гаснутΚαι χάνονταιИ теряетсяΔε μιλάμε τόσοМы не говорим такΌχι επειδή το νερό είναι κρύοНе потому, что вода холоднаяΚαι μας κόβει την ανάσαИ нас захватывает дыханиеΊσως επειδή εμείς είμαστε τόσο ζεστοίВозможно, потому, что мы так в теплеΚαι δε μας νοιάζειА нам не все равноΣχεδόν μας ανακουφίζειПочти избавляет насΤόσο, που μουδιάζει η γλώσσα μαςТак, что немеет язык♪♪Το νερό ανεβαίνει σιγά σιγά και βρέχειВода поднимается медленно и дождьΠρώτα τον αφαλό μου και μετά τον δικό σουСначала пупка, а потом твойΕίσαι πιο ψηλός βλέπειςТы выше, ты видишьΚι εγώ συνήθιζα να βουτάω πρώτη στα πράγματαИ я использовал, потратив первый на вещиΜε κοιτάς, με ρωτάς αν είμαι έτοιμηТы смотришь на меня, ты спрашиваешь, готова ли яΤο βλέμμα μου λέει "ναι"Ее взгляд говорит мне "да"Κι εγώ φυσικά, "όχι"Я конечно, "нет"Ποτέ δεν άκουγες τι έλεγαНикогда не слушал, что я говорилаΠροτιμούσες να μιλάς με τα μάτια μουТы бы предпочел, чтобы ты своими глазамиΚι έτσι όπως με κοιτάςИ так, как ты смотришь на меняΤα χέρια σου πιάνουν τη μέση μουРуки ловят моей талииΚαι με κολλάς πάνω σουИ париться над тобойΚαι τα δύο σώματα, γίνονται έναИ два тела, становятсяΠαίρνω μια βαθιά ανάσα και βουτάμε στο βυθόСделайте глубокий вдох и опустите на дноΔεν ακούω τίποτα πια, ησυχίαЯ не слышу больше ничего, тишинаΔεν ήξερα ότι η ησυχία ακούγεται τόσο δυνατάЯ не знал, что тишина звучит так громкоΔεν ήξερα ότι μπορείς να μου μιλήσεις και κάτω απ' το νερόЯ не знал, что ты можешь говорить со мной, и из-под водыΤώρα ξέρωТеперь я знаю,Νόμιζα ότι βουτάω πρώτη πάνταЯ думал, что потратив первый всегдаΑλλά για δες που καμιά φορά κάποιος άλλοςНо посмотри на себя, иногда кто-то другойΜε μία κίνηση έκπληξηНа одном дыхании сюрпризΜπορεί να σε βυθίσει γρηγορότεραМожет, чтобы погрузить быстрееΣε μόλις ένα δεύτεροВсего за второйΚαι ό,τι διαφορά ύψους και να έχετε στον έξω κόσμοИ то,что разница в размере, и у вас в реальном миреΝα βρίσκεστε εκεί κάτω, μαζίВы находитесь там, внизу, вместеΣτο ίδιο ακριβώς επίπεδοНа том же уровнеΧαμένοι απ' όλα, χωμένοιНеудачники из всех, спряталисьΚαι βυθισμένοιИ окунутыеΟ ένας στον άλλονДруг другуΤόσο ήσυχαТак тихоΠου δε θες να πάρεις ούτε ανάσαЧто ты не получишь ни дыханиеΚι ας μπορείςИ пусть тыΑν μπορείς, μείνε λίγο ακόμα εδώЕсли можешь, побудь еще немного здесьΈχουμε τόσα να πούμεУ нас так сказать

Поcмотреть все песни артиста