Βέβηλος - Άμα ρωτήσουν που χάθηκα - перевод, текст песни и слова, похожие исполнители

Kishore Kumar Hits — Βέβηλος - Άμα ρωτήσουν που χάθηκα текст песни

Исполнитель: Βέβηλος

альбом: Το βίβλιο των τεσσάρων στοιχειών

Внимание! Перевод текстов выполнен автоматически. Возможны неточности и неполнота перевода. Мы прилагаем все усилия для обеспечения точности перевода, но рекомендуем использовать его только в качестве общего ориентира.

Άμα ρωτήσουν που χάθηκα πες τους απλά πως τρελάθηκα, πες τουςЕсли спросят, где я заблудился просто скажи им, что я сошел с ума, скажи,Ότι δε γούσταρα τις συμβουλές τους, ούτε να ζω στις ενοχές τουςЧто не я их советы, даже я живу в вину ихΠες του πως έγινα άνεμος, ήλιος, σκοτάδι, ποτάμι και πλάτανοςСкажи ему, что я стал ветер, солнце, тьма, река и тутΣτίχος γραμμένος στο μάρμαροСтих написан в мраморνα μην μπορεί να με σβήσει ούτε ο θάνατοςне может стереть даже смертьΆμα ρωτήσουν που χάθηκα πες τους απλά πως τρελάθηκα, πες τουςЕсли спросят, где я заблудился просто скажи им, что я сошел с ума, скажи,Ότι δε γούσταρα τις συμβουλές τους, ούτε να ζω στις ενοχές τουςЧто не я их советы, даже я живу в вину ихΠες του πως έγινα άνεμος, ήλιος, σκοτάδι, ποτάμι και πλάτανοςСкажи ему, что я стал ветер, солнце, тьма, река и тутΣτίχος γραμμένος στο μάρμαροСтих написан в мраморνα μην μπορεί να με σβήσει ούτε ο θάνατοςне может стереть даже смертьΜε μια καρδιά χαλασμένη γυρίζω κι ένα μυαλό κολλημένο σου γράφωС сердцем поврежденный возвращаюсь и голова приклеена, я пишу тебеΕίπα θα φύγω μακριά απ' όλα αυτάЯ сказал, я ухожу дальше, чем все этоΠου μου 'διναν ζωή και με 'καναν να υπάρχωКоторые мне давал жизнь, и с них я существуюΒρήκα ένα μέρος με σύννεφα να μου θυμίζει το σήμεραЯ нашел место, где с облаков напоминает мне сегодняΒρήκα ένα τόπο με πέτρες και βράχια για να θυμάμαι τ' ανθρώπινα μάτιαЯ нашел место, с камнями и скалами, чтобы помню, человеческие глазаΈφτιαξα μόνος μια θάλασσα απέραντηЯ сделал один в море безбрежномΓια να θυμάμαι το μίσος που παντού συνάντησαЧтобы запомнить, как ненависть, которая везде я встретилΝα μου θυμίζουν τα κύματα που ό,τι κι αν έκανα δεν τα σταμάτησαМне это напоминает волны, которые все,что бы я не остановилсяΆνοιξα τρύπες στο χώμα για να ξυπνήσω τα φίδιαЯ открыл отверстия в почве, чтобы разбудить змейΝα μου θυμίζουν ανθρώπους δικούς μου κιЧтобы они напоминают мне людей, мою семью иεκείνη τη μέρα που με δάγκωσαν μες στα χείλιαв тот день, когда меня укусили прямо в губыΈπεσα μέσα στο χείμαρρο κι όσο πνιγόμουν από την εξάντλησηУпал в поток и пока я задыхался от изнеможенияΤόσο θυμόμουν τις μέρες που χόρευα με την εξάρτησηКак помню дни, когда я танцевала с наборомΜάχη χαμένη, μάχη σκληρήБитва, потерянная, бой трудныйμάχη άνιση κι ο καταρράκτης μπροστά μου πλησίαζεбой неравный и катаракта передо мной подошелΤότε θυμόμουν τις μέρες που η αγάπη σου απ' τη ζωή μου απουσίαζεТогда я вспоминала те дни, когда твоя любовь из моей жизни не былоΠήρα στην πλάτη μου τα δυο βουνά που ερωτεύτηκαЯ получил в спину две горы, в которую я влюбилсяΓια να θυμάμαι το πόσο ακλόνητηЧтобы помнить, насколько непоколебимστάθηκε η αλήθεια μας μπροστά στα ψέματαон стоял истина перед ложьюΠήρα μαζί μου τα πάντα μουЯ взял все моиαπ' τα καλύτερα χρόνια μέχρι τα χειρότερα βράδια μουиз лучших лет до худшего вечераΚι άφησα πίσω αποτσίγαρα και μια φωνή για να ακούς τα κομμάτια μουИ оставил окурки и голос, чтобы слышать моих трековΆμα ρωτήσουν που χάθηκα πες τους απλά πως τρελάθηκα, πες τουςЕсли спросят, где я заблудился просто скажи им, что я сошел с ума, скажи,Ότι δε γούσταρα τις συμβουλές τους, ούτε να ζω στις ενοχές τουςЧто не я их советы, даже я живу в вину ихΠες του πως έγινα άνεμος, ήλιος, σκοτάδι, ποτάμι και πλάτανοςСкажи ему, что я стал ветер, солнце, тьма, река и тутΣτίχος γραμμένος στο μάρμαροСтих написан в мраморνα μην μπορεί να με σβήσει ούτε ο θάνατοςне может стереть даже смертьΆμα ρωτήσουν που χάθηκα πες τους απλά πως τρελάθηκα, πες τουςЕсли спросят, где я заблудился просто скажи им, что я сошел с ума, скажи,Ότι δε γούσταρα τις συμβουλές τους, ούτε να ζω στις ενοχές τουςЧто не я их советы, даже я живу в вину ихΠες του πως έγινα άνεμος, ήλιος, σκοτάδι, ποτάμι και πλάτανοςСкажи ему, что я стал ветер, солнце, тьма, река и тутΣτίχος γραμμένος στο μάρμαροСтих написан в мраморνα μην μπορεί να με σβήσει ούτε ο θάνατοςне может стереть даже смертьΔίχως πυξίδα γυρίζω και με σπασμένο κατάρτιБез компаса я поворачиваюсь и со сломанной мачтыΔεν έχω χάρτη, είν' η καρδιά μου λιμάνι και όλοι οι άνεμοι σκάρτοιУ меня нет карты, она мое сердце порту, и все ветры плохиеΈπαψα ν' αναζητώ τη στεριά της, πάει καιρός που την έψαχνα απέναντιЯ n я ищу суше ее, давно искала ее, напротивΠίστεψα πως θα σέρνεται στα δεσμά τηςДумал, что она будет ползать в рабстваγια πάντα, μα είν' η ψυχή μου απέραντηвечно, но это моя душа безграничнаΠέρασαν κύματα μα ούτε στιγμή δεν απόρησαПрошли волны, но ни на секунду не я удивленΠέρασαν βράδια δίχως ελπίδαςПрошли вечера без надеждыσημάδια κι όμως προχώρησα μες στα σκοτάδιαзнаки и все же шел прямо в темнотеΑνάμεσα μέσα σε εκείνους που είχαν τηВсего в тех, которые имелиδύναμη να με σκοτώσουνε πριν το ξημέρωμαсилы убили до рассветаΜα ήταν αδύναμοι να σκοτωθούν κι είδα το θάνατο σαν λευτέρωμαНо он был слаб, убить, а я видела его смерть, как λευτέρωμαΈπεσα μες στον Αχέροντα κι έγινα πέτρα που σμίγει ποτάμιαЯ упал прямо на Ахерон и стал камень, который впадает рекΜέλλον - παρόν αλληλένδεταБудущее - настоящее взаимосвязаныτο παρελθόν με αγκαλιάζει σφιχτά με πλοκάμιαмимо меня обнимает крепко, с щупальцамиΒρήκα μια κόλαση αφύλαχτη κι έγινα δαίμονας γιατί φοβήθηκαЯ нашел охраняют ад и стал демоном, потому что я боялсяΆδειασα τόσο το "μέσα" μου που δεν κατάλαβα πως αγαπήθηκαЯ разобрала как "внутри" меня, что я не понимаю, что αγαπήθηκαΈμεινα ανήμπορος κόντρα σ' εκείνα που μ' έριξαν άδικα κι έκαψα φλέβεςЯ был беспомощен против тебя те, которые мне бросали зря, а я обжег веныΜέσα στο κρύο μου κι όμως ούτε στιγμή δε ζεστάθηκαВнутри холодно мне, но ни на секунду не жаркоΒρήκα ένα μέρος ακίνδυνο στις αναμνήσεις πάνω να δέσω τις λέξεις μουЯ нашел место, безвредны в воспоминаниях над завязать мои словаΚαι αν δε μου βγαίνει μια μέρα η φωνήА если не выходит один прекрасный день голосίσως μπορέσεις ν' ακούσεις τις σκέψεις μουможет быть, ты сможешь услышать мои мыслиΆμα ρωτήσουν που χάθηκα πες τους απλά πως τρελάθηκα, πες τουςЕсли спросят, где я заблудился просто скажи им, что я сошел с ума, скажи,Ότι δε γούσταρα τις συμβουλές τους, ούτε να ζω στις ενοχές τουςЧто не я их советы, даже я живу в вину ихΠες του πως έγινα άνεμος, ήλιος, σκοτάδι, ποτάμι και πλάτανοςСкажи ему, что я стал ветер, солнце, тьма, река и тутΣτίχος γραμμένος στο μάρμαροСтих написан в мраморνα μην μπορεί να με σβήσει ούτε ο θάνατοςне может стереть даже смертьΆμα ρωτήσουν που χάθηκα πες τους απλά πως τρελάθηκα, πες τουςЕсли спросят, где я заблудился просто скажи им, что я сошел с ума, скажи,Ότι δε γούσταρα τις συμβουλές τους, ούτε να ζω στις ενοχές τουςЧто не я их советы, даже я живу в вину ихΠες του πως έγινα άνεμος, ήλιος, σκοτάδι, ποτάμι και πλάτανοςСкажи ему, что я стал ветер, солнце, тьма, река и тутΣτίχος γραμμένος στο μάρμαροСтих написан в мраморνα μην μπορεί να με σβήσει ούτε ο θάνατοςне может стереть даже смерть

Поcмотреть все песни артиста