Πέρ' από τα κόκκινα πέρ' από τα μαύρα έφτασα ως εδώ δίχως ώριμο καρπό τιποτα δεν ζήλεψα τίποτα δεν πήρα πέφτω και πετώ τη σκιά μου κυνηγώ Δένδρο μου αγέρωχο δένδρο μου κομμένο μεσ' στο φως ανήμερο μεσ' στο φως καμμένο απ' τη μια τινάζεσαι κι ουρανό ανεβαίνεις κι απ' την άλλη γίνεσαι μια σταλιά και γέρνεις Ίσια και ανάποδα μεσ' στον ίδιο δρόμο ξένος και γνωστός είν' ο ίδιος μου ο εαυτός πέρ' από τις θάλασσες πέρ' απ' τα ποτάμια ο ξενητεμός δρόμος μου μοναδικός Δένδρο μου αγέρωχο δένδρο μου κομμένο μεσ' στο φως ανήμερο μεσ' στο φως καμμένο απ' τη μια τινάζεσαι κι ουρανό ανεβαίνεις κι απ' την άλλη γίνεσαι μια σταλιά και γέρνεις Δένδρο μου αγέρωχο δένδρο μου κομμένο μεσ' στο φως ανήμερο μεσ' στο φως καμμένο απ' τη μια τινάζεσαι κι ουρανό ανεβαίνεις κι απ' την άλλη γίνεσαι μια σταλιά και γέρνεις