Δυο φιλιά σου κι ένα χάδι
ένα πικραμένο βράδυ
μου ταράξαν της ψυχής μου τη γαλήνη.
Παραδόθηκα σε σένα,
δε λογάριασα κανένα
κι είπα τώρα ό, τι θέλει ας γίνει.
Συ μου χάραξες πορεία,
εσύ γλυκιά, εσύ γλυκιά μου αμαρτία.
Πώς την έπαθα δεν ξέρω,
ξέρω μόνο ότι υποφέρω
όλη νύχτα πάνω στο κρεβάτι,
να ζητάω, για φαντάσου,
τα παράνομα φιλιά σου
και να μην μπορώ να κλείσω μάτι.
Όμως σκέπτομαι για λίγο
να καθίσω ή να φύγω,
αφού ξέρω απ' τους δυο μας τι θα μείνει.
Να ποιο θα 'ναι το φινάλε,
πόνοι, δάκρυα και βάλε,
μα θα μείνω κι ό, τι θέλει ας γίνει.