Hij is nog maar heel even zeven
En woont al maanden in een tent
Al wat hij had is weg gedreven
Niet leuk als jij nog zo klein bent
Toch kan hij hier ook niet echt schuilen
Het tentdoek lekte nachten lang
En soms hoort hij zijn moeder huilen
Dan is hij nog een beetje bang
De aarde scheurde stuk
In modder stromen
Het eind van zijn geluk
En van zijn dromen
Z'n vader komt niet meer
Zoals zo velen, geen kerstfeest deze keer
Wat kan het hem schelen,
Dat in een wereld die zo rijk is,
Met al die welvaard zo dichtbij,
Dat in een met zo veel mensen
Waarvan er velen zoals hij
Dat op een plek ons zo dichtbij