Ik vertrouwde je.
Want je had wel duizend keer gezegd.
Bij mij kan jij altijd terecht dus ik vertrouwde je.
Toe zeg het maar en wees niet bang want
Ach jij kent me al zo lang zijn je woorden.
Die ik zo graag geloofde.
Maar jij kletste alles door en in jou heb ik nu alle hoop verloren.
Want een vriend was jij van mij.
Tenminste dat is wat je steeds tegen me zei.
Want je had geen zuiver hart.
Vuile rat en ik ben er in gelopen.
Ach ik was zo ver weg en wat kon ik
Meer dan hopen, dat je eerlijk was.
Maar je had geen zuiver hart.
Nee je had geen zuiver hart.
Vuile rat en je komt jezelf wel tegen.
Op een dag heb je spijt en ik zal jou nooit vergeven.
Dacht dat je eerlijk was.
Maar je had geen zuiver hart.
(POLKA)
Nee je had geen zuiver hart.
Vuile rat en je komt jezelf wel tegen.
Op een dag heb je spijt en ik zal je nooit vergeven.
Dacht dat je eerlijk was.
Maar je had geen zuiver hart.
Ach nu ben ik klaar met jou en hier sta je dan met tranen in je ogen.
Ik heb liever dat je gaat want voor
Spijt en tranen is het echt te laat.
Nee je had geen zuiver hart.
Vuile rat en ik ben er in gelopen.
Ach ik was zo ver weg en wat kon ik meer dan hopen dat je eerlijk was.
Maar je had geen zuiver hart.
Nee je had geen zuiver hart.
Vuile rat en je komt jezelf wel tegen.
Op een dag krijg je spijt en ik zal jou nooit vergeven.
Dacht dat je eerlijk was.
Maar je had geen zuiver hart.
Ik dacht dat jij eerlijk was.
Maar je had geen zuiver hart.