သန္ေခါင္ယံညရဲ႕ညည့္နက္ထဲ ငါတစ္ေယာက္ထဲလြမ္းလို႔ေဆြး
ဒီလိုမိုးေတြရြာခ်ိန္တိုင္း အခ်ိန္တိုင္းပဲ
အိမ္ျပန္ေရာက္ဖို႔ႀကိဳးစားဆဲပါ ရွည္ၾကာဆံုး ေန႔ရက္တို႔ေဝး
အိမ္ကိုလြမ္းေနခ်ိန္ေတြရယ္ ေန႔တိုင္းပဲ သံသရာအဆံုးတိုင္ငါေပးဆပ္ခ်င္တယ္
ေနာင္တရဲ႕အသိေတြနဲ႔ အခ်ိန္ေတြမ်ားကိုရည္တြက္ရင္း အေဖာ္မဲ့လမ္းၾကမ္းေတြ
ေသရာပါမယ့္ မေက်နပ္ ျခင္းေတြနဲ႔ ဘာဟာဘဝတစ္ခုလည္း ငါဟာအိမ္ကိုမျပန္ရဲလို႔
(အိမ္ကိုမျပန္ရဲလို႔)ရည္ရြယ္တာေတြ ကြယ္ေပ်ာက္သြားခ်ိန္မွာ
အိမ္မက္ဆိုးမ်ားနဲ႔ နယ္ၿမိဳ႕ေလးပဲ
ငါလြမ္းေန
ကမာၻေျမ အဆံုးလည္းျဖတ္ေလွ်ာက္ဆဲပါ ဒီလိုမိုင္ေပါင္း မ်ားစြာလည္း
ေနဝင္ညေတြအႏိုင္ယူတိုင္း ေက်ာ္ျဖတ္ရင္း
ရာသီေဟာင္းလို႔ေျပာင္းသြားတိုင္းမွာ ေျခရာေပ်ာက္တဲ့ လမ္းေတြေဝး
အေမွာင္ေနဆံုးမွာျမင္ေနတယ္ ဒါအမွန္တရားပဲ
သံသရာအဆံုးတိုင္ငါေပးဆပ္ခ်င္တယ္ ေနာင္တရဲ႕အသိေတြနဲ႔
အခ်ိန္ေတြမ်ားကိုရည္တြက္ရင္း အေဖာ္မဲ့လမ္းၾကမ္းေတြ ေသရာပါမယ့္
မေက်နပ္ျခင္းေတြနဲ႔ ဘာဟာဘဝတစ္ခုလည္း ငါဟာအိမ္ကိုမျပန္ရဲလို႔
(အိမ္ကိုမျပန္ရဲလို႔) ရည္ရြယ္တာေတြကြယ္ေပ်ာက္သြားခ်ိန္မွာ
အိမ္မက္ဆိုးမ်ားနဲ႔ နယ္ၿမိဳ႕ေလးပဲ ငါလြမ္းတယ္
သံသရာအဆံုးတိုင္ငါေပးဆပ္ခ်င္တယ္ ေနာင္တရဲ႕အသိေတြနဲ႔
အခ်ိန္ေတြမ်ားကိုရည္တြက္ရင္း အေဖာ္မဲ့လမ္းၾကမ္းေတြ ေသရာပါမယ့္
မေက်နပ္ျခင္းေတြနဲ႔ ဘာဟာဘဝတစ္ခုလည္း ငါဟာအိမ္ကိုမျပန္ရဲလို႔
(အိမ္ကိုမျပန္ရဲလို)ရည္ရြယ္တာေတြ ကြယ္ေပ်ာက္သြားခ်ိန္မွာ
အိမ္မက္ဆိုးမ်ားနဲ႔ နယ္ၿမိဳ႕ေလးပဲ ငါလြမ္းတယ္
ေသရာပါမယ့္မေက်နပ္ျခင္းေတြနဲ႔ ဘာဟာဘဝတစ္ခုလည္း ငါဟာအိမ္ကိုမျပန္ရဲလို႔ (အိမ္ကိုမျပန္
ရဲလ
ို႔) ရည္ရြယ္တာေတြကြယ္ေပ်ာက္သြားခ်ိန္မွာ
အိမ္မက္ဆိုးမ်ားနဲ႔ နယ္ၿမိဳ႕ေလးပဲ
ငါလြမ္းတယ္