Sementar sementarei,
Loguiño de crarear,
En tanto no povo medre
Un meniño, un vello e un cantar.
Un meniño rebuldeiro
Que fale na lingoa nai
Que suba nos pexegueiros
A fruta verde a roubar.
Un vello que de consellos
Un rostro de fume e pan
Que conte contos ós nenos
Do cuco e do paspallás.
Un cantar de redención
Que toque a desolación
Nun limpo e craro alborear.
Logo, deixáime morrer,
Entre dous regos, queimado,
Cando veñan os solpores
Dos homes esfamiados.