Als je ooit mocht kunnen lachen omdat ik zei; nou ga je plat, Kun je komen en weer meedoen en dan zuip je je maar weer zat. En dan doen we het nog eens over, want het is toch soms wel fijn, Om zo'n echte vogelvrij verklaarde dronkelap te zijn. En als je dat niet wilt, dan doe je je vrienden maar een lol. En dan speel je bij die lui de intellectuele snol, Met je blonde lange haren en je lekkere rooie toet. Ik wil wedden, dat een van die lui het precies hetzelfde doet. Maar jij vindt, dat er een groot verschil is tussen daar en hier: Daar vooraf een whisky-soda en hier maar een glaasje bier. Maar het effect is toch hetzelfde: van allebei ben je bek af En zo tegen een uur of zeven lig je te hijgen als een maf. 'T Is toch eigenlijk wel kolere, dat het bij jou in stijl moet zijn, Maar jij hebt dan ook zo'n enorm ontwikkeld helder brein. Helaas, ik stel je nu teleur, want ik was beter bij dan jij En dat kon jij nu net niet velen en daarom ben je nu dan vrij. Jij gaat en staat dan nu maar voortaan waar je zelf verkiest En pas op, dat je je stijl en gratie daarbij niet verliest, Want er zijn er die nog denken, dat je ongeschonden bent, Maar da's niet waar, want weet je wel: ik was die flinke vent!