Als vandaag niet een eindeloze weg was En vannacht een zee van maneschijn Als morgen niet eindeloos ver weg was Zou de eenzaamheid wellicht te dragen zijn En alleen maar als mijn lief op mij zou wachten En ik weer zacht haar hart kon horen slaan Zoals zij naast mij neerlag in de nachten Alleen dan zou ik huiswaarts gaan Een vreemd gezicht weerspiegelt in het water Waar een vreemde stem geen woord spreekt van verdriet Herken ik evenmin de echo van mijn voetstap En herinner mij de klank van mijn naam niet En alleen maar als mijn lief op mij zou wachten En ik weer zacht haar hart kon horen slaan Zoals zij naast mij neerlag in de nachten Alleen dan zou ik huiswaarts gaan Er is schoonheid in het zilverstromend water In de gouden stralen van de morgenstond Maar niets ter wereld heeft mij ooit meer bewogen Dan de schoonheid die ik in haar ogen vond En alleen maar als mijn lief op mij zou wachten En ik weer zacht haar hart kon horen slaan Zoals zij naast mij neerlag in de nachten Alleen dan zou ik huiswaarts gaan Ja alleen maar als zij daar op mij zou wachten En ik weer zacht haar hart kon horen slaan Zoals zij naast mij neerlag in de nachten Alleen dan zou ik weer huiswaarts gaan