'K Zen al iêwen onderwege Langst de strate van den tijd 'K eb m'n goesting ni' gekrege 'K eb m'n zakke vol meh spijt Ik verteer m'n lêvesdage En ba niemand vind ek troêst Want m'n art eb ek gesloten En m'n ziel eb ek vermoêsd 'K Vind gin woorde vör te klage 'T is gin kweste van verdriet Et zen gin mense die me plage 'T is gin vrou die me verliet Et is alliên mor iet vanbinne Da'k ni' góed eb gesoigneerd 'T is m'n art da'k eb gesloten En vörgóe' gerenneweerd In de mist van alle dage Dool ek rond gelak e spoêk Wor nortóe moette ni' vrage Want dor woênd den duvel oêk En a 'k ieverans gon kloppe Dan is 't een verkiêrde poêrt Dus ik eb m'n art gesloten En m'n ziel eb ek vermoêrd In de boeke van de wêreld Vind ek niks da mij verlicht Et is de schuld ni van de schrijvers Et leed oek ni on 't gedicht Mor de reden is te vinde In mij lêve zonder fiêst In m'n art da 'k eb gestoken In 't gevang van mijne giêst Mor de reden is te vinde In mij lêve zonder fiêst In m'n art da'k eb gestoken In 't gevang van mijne giêst