Door de tijd gereisd Ligt ze in haar bed En heeft voor haar gevoel De klok nu stilgezet. Al die honderden gezichten, Stemmetjes van goud, Maar hoewel haar hart het wel probeert Is niets haar meer vertrouwd. Lieve handen strelen haar gezicht En ze doet haar ogen dicht. Nu is de cirkel rond, De kaarten zijn geschud, Want de bron van haar zorgzaamheid Is nu echt uitgeput. ♪ Aan haar bed genageld, Lieve lach op zijn gezicht, Schiet de geschiedenis aan hem voorbij Terwijl zijn rots daar voor hem ligt. In de kamer speelt zich het begin, Want nu stopt hij haar in. Nu is de cirkel rond, De kaarten zijn gedeeld, Want de rollen zijn omgedraaid En het stuk wordt nu herspeeld. Ondanks alle pijn in tegenspoed Zegt ze hou je goed. Nu is de cirkel rond, De kaarten zijn geschud, Want de bron van haar zorgzaamheid Is nu echt uitgeput. Nu is de cirkel rond, De kaarten zijn gedeeld, Want de rollen zijn omgedraaid En het stuk wordt nu herspeeld.