Ye una roxa mocina Que coyida fo pol diañu Y quedó encantadina Pelos años de los años. Escondióla nuna cueva Peles peñes cuidada Aunque la mar ta cerquina Sola nun ye p'algamala. Atópala un mociquín Atópala y se enamora Pero pa desencantala Na mar tien que dexala. Pa siempre la perdería Si nel suelu la posara Na mar habrá de dexala Si ye que la quería. Y n'una fonte ensin cañu Qu'ente matos s'atopa Una xana alborota Cuando s'esmuz deldiañu. Y n'una fonte ensin cañu Qu'ente matos s'atopa Una xana alborota Cuando s'esmuz deldiañu. Va aportando al sable Vela lloñe la mar Va aportando a la mar Vela lloñe la sable Déxala al fin na mar... Déxala desencantada... Y n'una fonte ensin cañu Qu'ente matos s'atopa Una xana alborota Cuando s'esmuz deldiañu. Y nuna fonte ensin cañu Qu'ente matos s'atopaba La xana qu'alborotaba Llibre ta güei del diañu.