My, ludzkie bydło, ludzki gnój
Z suteren i poddaszy,
My, chcemy herb mieć swój
Na zgubę wrogom naszym.
Dłoń nabiegnietą siecią żył,
Gorącą od purpury
Chcemy zacisnąć z wszystkich sił
I straszną wznieść do góry
My, ludzkie bydło, ludzki gnój
Z suteren i poddaszy,
My, chcemy herb mieć swój
Na zgubę wrogom naszym.
My, co żyjemy byle jak,
My, kórym się nie szczęści,
Z radością powitamy znak,
Znak zaciśniętej pięści.
My, ludzkie bydło, ludzki gnój
Z suteren i poddaszy,
My chcemy herb mieć swój
Na zgubę wrogom naszym.
Dłoń nabiegnietą siecią żył,
Gorącą od purpury
Chcemy zacisnąć z wszystkich sił
I straszną wznieść do góry
My, co żyjemy byle jak,
My, kórym się nie szczęści,
Z radością powitamy znak,
Znak zaciśniętej pięści.
Znak zaciśniętej pięści...
Znak zaciśniętej pięści...
Znak zaciśniętej pięści...