Det er så varmt om det er kaldt Det er så Ljost om det er mørkt Det er så framant overalt Men likevel som heime Det er ei dør der bak min rygg Der syng det enno eit adjø Gav ho eit teikn? Var det noko bak eit stengsel som kom ut? Og var det Inger? Inger som var namnet Eller Ingrid? Det er Ôkje godt og sei Det gjekk så fort, og eg trur eg sklei Og eg ramla ut i sjøen av dei Hjelpelause draumar og dei ynkelege sinn Der berre ei kan dra meg inn Eg har 1000 bøkar lest For å bli den som har eit svar Og eg er kjent i land som knapt har namn Langt her ifrå No står eg utan mi arme råd Det stryk ein vind som er så god Og bak meg er ei dør som forgylt imot nytt Og ukjent land Og var det Inger? Inger som var namnet Eller Ingrid? Det er Ôkje godt og sei Det gjekk så fort, og eg trur eg sklei Og eg ramla ut i sjøen av dei hjelpelause draumar og dei ynkelege sinn Der berre ei kan dra meg inn Før eg driv av og forsvinn Og eg har vore ute i verden i blant krig og naud og frykt Og eg har gjort alt som eg kan for å få utrygt til å bli trygt No står eg her og veit kje råd Men eg veit at det neste landet eg vil sjå Eg vil snu meg, gå opp trappa, banke på. Men var det Inger? Inger som var namnet Eller Ingrid? Det er Ôkje godt og sei Det gjekk så fort, og eg trur eg sklei Og eg ramla ut i sjøen av dei hjelpelause draumar og dei ynkelege sinn Der berre ei kan dra meg inn Før eg driv av og forsvinn Der berre du kan dra meg inn Så ver så snill og slepp meg inn