Ville berre sei eit ord Eg ville peike på eit spor Ville skru musikken ned og gje beskjed Ville leite fram ei sak Som ligg og støvar ned der bak Som er sann om den er gløymd og skitna til Ville sei deg som min bror Dette landet er di mor Ville seia det av glede og av trong Til å minnast den fine og heimlege hamn Som gjev luft og vide venger for min song Skulle gjerne nok ein gong Syngje fjellets store song Om breane og viddene og snøen Men eg vender blikket ned Og så stansar eg ved det Som gror av trass og vilje utpå bøen Ville sei deg som min bror Dette landet er di mor Ville sei det som eg meinte det eg sa Som eg tok av meg lua for blomar og blad Og takka det frå inni meg ein stad Og alltid er det lite me kan gjera For Noreg er ein liten prikk i nord Men paven er ein liten prikk i Roma Så slik sett så er kongen like stor Det er 'kje sant at her er lite, me er mange Det er 'kje sant at her er smått, nei her er stort Og det er sant det, at me elskar dette landet Og den du møter etter vegen er din bror Ville berre sei eit ord Ville peike på eit spor Ei bøn ifrå den store blåe jord Ifrå skog og ifrå hav Ifrå alt me haustar av At me snart må finne vegen ut av ord For det ropar til oss, bror Dette landet er vår mor! For det ropar på vår ære og vårt band Til å vara den fine og heimlege hamn Som lyser oss imot og er vårt land