بی خونه شدم تن دادم به غربت
منفی تر میشم بهم ببندی صد تا انگِ مثبت
اگه ، ریشه نمیکنه مشکلا تو قلبم
بدون ، زمونه ساخته از ما سنگ مطلق
ببین فصلا همه کلا برام عادیه
فرق بین بد و خوب چیه اصن چه فازیه
من صابخونم بیرونم کرد گف مشکل اسکناسیه
اومدم یه شهر دیگه ، غریبه بم جا میده ، بازیه؟
(اَه) ، آدما حالمو کثافت زدن توش
من وایسادم اونجا که بسازم بعدم پودر شه؟
نه ، اصن کی رسیده به حقش؟
اگه از عدالت میگی که بشاشم فقط روش هی
وسیله هامو کتم کشیدم
باج ندادم حق بده خودمم بگیرم
حاجی ، شاید خیلی چیزا به دست بیارم
اما ، هرچی از دست دادمم به کیرم
ساده س که هنوزم کهنه ترین چیزا برام تازس
من میدونم پشت همین دیوارم باز جادس
اگه واسه کل زمین ضیافت آماده باشه
این آدم تخمشم نی چی واسش آمادس
من با خدام غریبم
از همتون حتی از خودمم جداس مسیرم
اصن اینجا حرفشم نزن که حالت چطوره
من غذا نداشتم بخورم بُزاق مَکیدم
اووو, من بابا نبود پشتِ سرم باشه مثه کوه
راهی نبود زندگیمون حالش بشه خوب
بریدم از همه چی واسه دلمون
الان سیگار رو لبمه و باید کامه بره تو
از وقتی شروع کردم رپو
قول داده بودم واژه به واژه بده پول
راستی اونم گرفتم به تخمم دیگه
وقتی فهمیدم که عاشقه به زور
الان شاید بخوامش فقط بَره یک شب
چون میدونم اشتباه بوده از اولش حسم
به سرم زده جندس ، گُر میگیرم همشو
هرروز دارم میسوزم تو جهنم فکرم
بسته شده درای قلبم
شلوغه دورم ولی باید تنها بگردم
شاید هیچی خوب نشه
شایدم این شعرا باشه دوای دردم
هیچی دیگه واسم
اصن مهم نیس
اصن مهم نیس
اصن مهم نیس
بازم همه چیمو ببازم
اصن مهم نیس
اصن مهم نیس
اصن مهم نیس
منفی بمونه فازم
اصن مهم نیس
اصن مهم نیس
اصن مهم نیس
خراب میکنم نمیسازم
چون اصن مهم نیس
دیگه اصن مهم نیس
دیگه اصن مهم نیس