من لختم از هارمونی پوشیدم این ضرب و تا
ببینم با قافیه هام میزنی سر تو
من لخت شدم از فرار پوشیدم صبر و
ولی صبر نمیکنه تنگ لباس لش رو داش
هنوز قدم قدم یا میشه دنده ها عوض
صدام میپیچه میبینم کرده کله ها ورم
وقتی خیانت میبینم ته باورم
قافیه زنجیر صدام رپ چاره ی آخرم
قلمم چقدر بی حیاست و گشنه
در دیگ کلمه باز میگه کممه باز
با این که برداشته اونی که درشته
تگری میزنه روی جمله ی لختت
گفتن برو این ِراه راست با رپ کجه راه
گفتن در نمیاد کَش ته ماه
میگفتن بر میگردی تهش سرکار
با چشاشون میبینن الان رفتنه مارو
من میپوشم میبینی میفهمی که خود مرصادم
تو افتخارت اینه تن اکیپتون ورسا چه ست
بیا لاشی اینا مطمئناً راحت میره توت
کونت که گشاده برات شدن این ورسا چرب
کلی کلمه در به در شعرام
میشه کاغذا جلو قلمم از رو نرن؟
چیزی که پوشیدی برات گشاده انگار
لباساتون کوچیکه جر میخوره تو تنم
کلی کلمه در به در شعرام
میشه کاغذا جلو قلمم از رو نرن؟
چیزی که پوشیدی برات گشاده انگار
لباساتون کوچیکه جر میخوره تو تنم
درگیر آلیس تو سرزمین عجایب
من میدیدم اختلاف تو این جنگل آسفالت
کلی بیست وچهار ساعت گذشت سکوت کردم
فهمیدم آواره نصیب وقتی میکنن بازداشت
پس پوشیدم لباس خواب زمستونیم و تا بیدار شم
ببینم اینجا شده رنگی
چشام باز شد دیدم خاکستریه
فهمیدم زیر و رو نداره ما نداریم فرقی
غرقید تو عمق و بی عمل پرحرفید
هر چی که شناوره رو بهش میگید سطحی
مطمئنی خایه های بزرگت از فتخ نیست؟
باطناً لاشخوری با سیس فردین
من پوشیدم لباس نور شدم از خونه دور
اینجا عقابا جمعن با چندتا موشه کور
میرسه یه روز که همش نباشه سود خوب
هم ذهنا سالم جیب هممون پر پول
مرصاد رو ضربه میزنه تیمم کله
بدخواها گوش میدن میشن ختنه
اینم یه خبر از آینده
که من شانس نمیارم میرم سمتش
کلی کلمه در به در شعرام
میشه کاغذا جلو قلمم از رو نرن؟
چیزی که پوشیدی برات گشاده انگار
لباساتون کوچیکه جر میخوره تو تنم
کلی کلمه در به در شعرام
میشه کاغذا جلو قلمم از رو نرن؟
چیزی که پوشیدی برات گشاده انگار
لباساتون کوچیکه جر میخوره تو تنم