Al mijn snoep is opverkocht
Er zijn geen snoepjes meer voor mij alleen
Ik ben niet boos
Maar het is triest
Want nu ben ik weer de enige die zonder zit
Ik gaf ze aan mijn vriend
Die ik vriendelijk bedank
Voor z'n hongerige ogen
En z'n schoenen op de bank
En z'n saaie werkverhalen
Die kan hij bij me kwijt
Ik lach en reageer
Maar het kost me zoveel tijd
Al mijn snoep is opverkocht
Er zijn geen snoepjes meer voor mij alleen
Ik ben niet boos
Maar het is triest
Want nu ben ik weer de enige die zonder zit
Ik gaf ze aan m'n buurvrouw
Die zit me altijd op de huid
Ik hoor alles wat ze doet
Ze maakt de hele dag geluid
Ik haal haar medicijnen
Ze is ziek en slecht ter been
Dus de brokjes voor haar hondje
Die haal ik ook meteen
Al mijn snoep is opverkocht
Er zijn geen snoepjes meer voor mij alleen
Ik ben niet boos
Maar het is triest
Want nu ben ik weer de enige die zonder zit
Ik gaf ze weg op straat
Aan iedereen die wou
Dan lachte ik en vroeg
Hoe gaat het nu met jou?
Aan de zwerver met z'n krantjes
Die zo vrolijk naar me lacht
Ik moet wel met hem praten
Maar het kost me al m'n kracht
Ik gaf ze aan m'n moeder,
Die zit niet lekker in haar vel
Ik gaf ze aan m'n vrienden,
Die verwachten dat ik bel
Ik gaf ze aan mijn oma,
Die moet steun want die is zwak
Ik gaf ze aan m'n poes,
Die moet steeds een schone bak
En de rest van al mijn snoep,
Gaf ik met mijn muziek
De rest van al mijn snoep,
Gaf ik aan mijn publiek
Al mijn snoep is opverkocht
Er zijn geen snoepjes meer voor mij alleen
Ik ben niet boos
Maar het is triest
Want nu ben ik weer de enige die zonder zit