Gürkan
Unuturum dedim, alışırım dedim, geçer yani
Direndim
Üçüncü günün sonunda dayanamadım abi
Aradım bunu "görüşebilir miyiz?" dedim
İkiletmedi beni sağolsun "olur" dedi
Sözleştik pazar akşamına
Ulan ben de durup durup aynanın karşısında buldum kendimi
Şöyle otururum, böyle gülerim, öyle bakarım
"Neden gittin" falan demeyecektim
Ama hayatımda ilk defa cesur olacaktım abi ben
Oturacaktım karşısına, gözlerimi üzerine dikip ezberleyecektim o'nu
Çok güzelsin diyecektim
Unutamıyorum diyecektim
Ellerimi açıp avuçlarımı gösterecektim
Bak bu avuçlar bir tek senin adının geçtiği dualar için açıldı râbbe diyecektim
Belki tutamaz kendimi ağlardım
Bir daha çok güzelsin ulan derdim
Bir daha vuruldum işte lan sana derdim
Geçen bir arkadaşım iki kişi arasında kalmıştı, mesela dedim
İkisinin de böbreğe ihtiyacı olsa hangisine böbreğini verirdin?
Öyle baktı yüzüme abi
Ben buna gidip, bak sana böbreğimi veririm diyecektim
Tereddütsüz, şüphesiz veririm valla
Belki geri döndürmeye yetmezdi ama bilirdi be abi
Ben de kurtulmuş olurdum bu belkilerden
"Deseydin işte" diyeceksin sen şimdi
Diyemedim abi
Gelmedi ki
Sabaha kadar bekledim sözleştiğimiz yerde
Zil zurna sarhoş olmuşum, yığılıp kalmışım evin kapısına
Bir dahada aramadım bunu
O'nun beni aramasını beklemedim dersem yalan olur
Bekledim
En acısı da ne biliyor musun abi, bu yirmi ikinci pazar
Şimdi arasa dese ki "filanca yerdeyim, gel"
Hiç kusura bakma burdan kalkar ona giderim
Bu kafayla, bu soğukta, şu üstümdeki gömlekle kalkar giderim
Cam kırıklarıyla döşenmiş olsada o'na giden yollar
Ulan ben yalın ayak, koşa koşa giderim
En tuhafı da ne biliyor musun Gürkan?
"Neden gelmedin?" falan diyemem
Çok güzelsin derim
Uzatıp ellerimi
Bak bu avuçlar bir tek senin adının geçtiği dualar için açıldı râbbe derim
Şimdi istese abi, şimdi istese
Hiç düşünmem böbreğimi veririm