Έχουμε όλοι ψυχολογικά
Άμα είχες περάσει τα χρόνια σου τα παιδικά
Ιδανικά μπράβο να 'σαι καλα
Να προσέχεις τον πιτσιρικά
Πόσο απέχει η μύτη απ' την φλέβα
Ο καναπές απ' το κάθε παγκάκι
Όσο η Γερανίου από το Κολωνάκι
Φλέξαρε κόκες παιδάκι
Σπαταλάω τον χρόνο μου σα να' ναι χρήμα
Μαυροφορεμένη Αθήνα
Τα βράδια γυρίζω στους δρόμους σου
Αναβλύζω απ'τους υπονόμους σου
Μα δεν λάμπω σαν να 'μαι βιτρίνα
Ανάβω και σκάω σαν βόμβα σε τμήμα
Και το ζω πιο χιπχοπ, μήνα με το μήνα
Βαραίνει το κάθε μου βήμα
Έχω παίξει τα ρέστα μου όλα σ' ανθρώπους που ξέρω πως θα με προδώσουν
Δεν τα πήρα αυτά πότε πίσω
Ούτε ψήνομαι να τα ζητήσω
Έχω δει να προσφέρουν τα πάντα
Τσέπες αδειανές που δεν είχαν να δώσουν
Εσύ πάρτα στον τάφο μαζί σου
Αξιολογείται η τιμή σου
Δεν ήταν της μοίρας γραφτό
Μα το ζήσαμε αληθινό
Όλοι λέγανε λέγανε λέγανε
Όμως εμείς τους γαμήσαμε μπρο
Δεν ήταν της μοίρας γραφτό
Μα το ζήσαμε αληθινό
Κι όσο θάβανε θάβανε θάβανε
Τόσο πεισμώναμε εμείς ρε μωρο
Αγαπάω πολύ τους ανθρώπους
Μισώ τους θεούς δεν μου είναι αρκετό
Αγαπάω ανθρώπους μα έχω την τάση
Συχνά να τους θεοποιώ
Κι όταν λέω γαμιούνται οι μπάτσοι
Στο λαιμό μου ανεβαίνει αηδία
Γιατί μ' έχουν σαπίσει στο ξύλο
Όταν παλεύα για την δημόσια παιδεία
Για στελέχωση νοσοκομείων
Για χρήμα λευκό να μην βγαίνουμε μείον
Τα λεφτά των ταμείων αδειάζουν
Για να ξεπλυθούν καταθέσεις πλουσίων
Θα στο πω και δεν είναι αστείο
Απ' το ένα πως πάμε στο δύο
Μας γαμάει η ίδια γενιά που 'χε
Ζήσει μαλάκα μου Πολυτεχνείο
Γι'αυτό κοίτα και δες, άκου και βρες
Απ' το κουβάρι την άκρη
Πεινάμε που λες, το λέει και το λες
Αλλά δεν κάνουμε κάτι
Δέκα εντολές ή εφτά πληγές
Να χτίσεις στην άμμο παλάτι
Δουλεύουμε και Κυριακές
Έλα να μου πεις για τα βάρη στην πλάτη
Γι'αυτό κοίτα και δες, άκου και βρες
Απ' το κουβάρι την άκρη
Πεινάμε που λες, το λέει και το λες
Αλλά δεν κάνουμε κάτι
Δέκα εντολές ή εφτά πληγές
Να χτίσεις στην άμμο παλάτι
Δουλεύουμε και Κυριακές
Έλα να μου πεις για τα βάρη στην πλάτη
Μεγαλωμένοι στην γύρα
Παιδιά με καρδιά απ' τα λίγα
Από το δρόμο στα λύκεια
Μηνιάτικα κάναμε τα χαρτζιλίκια
Τώρα την βάλανε μέσα στα κλαμπ
Και την συνδιάσανε με ξεφτιλίκια
Στο ραπ έχουν κάνει τσιφλίκια
Που προβάλλουν μόνο ζοριλίκια
Ώπα ρε μάγκα δεν θέλω πολλά
Μόνο αλήθεια να βγαίνει από στόματα πάντα
Και μια μουσική που να με συντροφεύει
Τα δύσκολα βράδια χαρές και σκοτάδια
Να ζω για να ζω όχι για να επιζώ
Να ζω για να φτιάχνω αναμνήσεις
Να αφήνω ένα λιθαράκι απ' τον
Εαυτό μου αν με συναντήσεις
Φύση αδύνατον να μ' αγαπήσεις
Αν δεν με αφήσεις να φτιάξω τα λάθη μου
Το ξέρω πως είναι πολλά μα τα ξέρει
Καλά πια το ιδρωμένο κρεβάτι μου
Αγάπα για σένα, αγάπα για μας
Αγάπα για ένα καλύτερο αύριο
Συνάνθρωπος προς τον συνάνθρωπο
Και ο έρωτας τότε ανθεί τριαντάφυλλο
Γι'αυτό κοίτα και δες, άκου και βρες
Απ' το κουβάρι την άκρη
Πεινάμε που λες, το λέει και το λες
Αλλά δεν κάνουμε κάτι
Δέκα εντολές ή εφτά πληγές
Να χτίσεις στην άμμο παλάτι
Δουλεύουμε και Κυριακές
Έλα να μου πεις για τα βάρη στην πλάτη
Γι'αυτό κοίτα και δες, άκου και βρες
Απ' το κουβάρι την άκρη
Πεινάμε που λες, το λέει και το λες
Αλλά δεν κάνουμε κάτι
Δέκα εντολές ή εφτά πληγές
Να χτίσεις στην άμμο παλάτι
Δουλεύουμε και Κυριακές
Έλα να μου πεις για τα βάρη στην πλάτη