Gəlir gözümün önünə sənli günlərim Danışıram özüm-özümlə qarışır şeirə sözlərim Səhvlərini bağışlamaz tanrı! Yoxdu düzlərin Sanki möhürlənib qəlbin, kordur görmür gözlərin İndi uzağlardasan bilirəm, dönmərsən geri Amma unutma ki bu qəlbdə boş qalıb sənin yerin İşdi bir gün əgər təsadüfən düşsəm ağlına Açıb oxuyarsan bu məktubumu, lakin ağlamaaaa Gedişin Məni salıbdır Dərdə Düşür Yadıma gözlərin hərdən Niyə getdin? Axı hansı səbəbdən? Apardın ürəyimi alıb məndən Salam ey Həyatımı məhv edən insan Sən həyatı rahat yaşıyırsanmı? De görüm qəlb varmı səndə heç? O qəlbdə vijdan daşıyırsanmı?! Getməyinə bir sözüm yox inan Heç olmasa bir səbəb desəydin Gedəcəyini edirdim guman Ən azından quru Sağol desəydin Hanı bəs verlən o gözəl sözlər? Necə baxdı gözümə o gözlər Demirsənmi yarın sən necəi özlər İnan hər gün dönüşünü gözlər Bəs eləmirmi sənə yazılan sözlər Qalıb ürəyimdə qoyduğun izlər Şair şeirlərində səni gizlər Ağıl yox deyir ürəysə istər Yaşananlar bir xəyal idi sanki Gəlib keçir gözümün önündən Yoxluğun daha acı vermir inanki Alıb məni aparıb özümdən Elə bil sönüb ki qəlbimdə bu eşq Çətin alovlanar qalan közündən Qalmasın səndən xatirə heçnə Nə varsa götürüb apar özünlə Bu məktub mənim üçün qəmli bi səsdi məktub mənim üçün qəmli bi səsdi Sənə yazıram heyif ki çox əbəsdi Sözlər sənin üçün yad olar amma Eşitdiyin səs tanış nəfəsdi