Pandeiro de catro esquinas
Non se toca cunha man
Faino a miña cuñada
A muller do meu irmán.
Este pandeiro que toco
Non é meu que é de María
Que llo pedín emprestado
Para ir á romaría.
Toca pandeiriño toca
Se non heite de cribar
Na banda de alá do río
Nunca quixeches tocar.
Este pandeiro que toco
Por moito que repenique
Non teñas medo que rache
Que é de coiro de cacique.
Vou a dar a despedida
E non é pra me marchar
é para dar o pandeiro
A quen o queira tocar.