دسمه بِیر تا بَکه گل دو تل حُشک دارِ درد تو چی میل زِنَه مَنِه چی خی دِ رگیام بَگرد دستم رو بگیر تا گل ها بشکفن در تن خشک درخت درد تو مانند میل زنده موندن ، چون خون در رگهام بگرد *** شو بیار تا سَر بَنیم زار بَزنیم سیر بَگریوام ره بونم رُو ، رودِ خی وار چین چشیام شانه ات را بیاور تا سرم را روی آن بگذارم و دل سیری گریه کنم و از چنگی که به چشمانم انداخته ام برایت رودی از خون راه بندازم *** باریَ برف ، وِزیه باد ، باد بی رحم طوفانی شَلِ شَکت میزِنِم زار سر رَیا سرگَردونی برف باریده ، باد وزیدن گرفته ، باد بی رحم و طوفانی خسته به سره راه های بی نام و نشون زاری میکنم *** گَرمه دسِت یادگاری تش و تشگایا قَییمه مخمل صوت داد نِشونی ، پِیوَنی تونو نسیمه گرمای دستات یادگاره آتشگاهای قدیمیه مخمل صدایت ((یا صبح)) نشونه ی پیونده تو و نسیمه *** نه دِ دل آز ، نه دِ لار جو ، نه دِ پایام تُووِ رَتِن دسمه بیر و بوحو سیم بیت کوچه تا بینم خُووِ رَتِن نه توانی در دل دارم نه جانی در بدن نه در پاهام توان راه رفتن دارم دستمو بگیر و برایم بیت کوچ کردن رو بخون تا خواب رفتن رو بتونم ببینم