Tamo pored plavog mora, borila se Crna Gora
Kad je bilo stani pani, stizali su Nikšićani
Kada ono borba poče kod Goražda i kod Foče
Reci sestro, gorska vilo, kako li je tamo bilo
I po kiši i po blatu, Dubrovniku i Cavtatu
I Konavli i Čilipi, Crnogorci kad zaškripi
Da ne bješe Nikšićana i momaka iz Berana
Uvelo bi naše cvijeće kod Trebinja i Bileće
Da ne bješe div-junaka sa Lovćena i Žabljaka
Po granama palo inje, ajmo braćo na Cetinje
Kolašinci moji mili, junačine vazda bili
Đe najlepša sviće zora, tamo ispod Durmitora