Belki bir parça ömür bulunur bir yerde, Belki içine biraz hayat konulur. Belki ölmeden insan olunur yine, Belki biraz da hava solunur. Belki bir gün Ağaçlar kök salınca, hepsi göğsüme batınca Tek odalı kağıttan şatomda Uyanırım belki. Yalnızken kırık yatağımda, alışırım zamanla. Bu kadarı var bana hayatta, Yetinirim belki. Belki bir parça akıl bulunur. Bir yerde, Belki içine zeka konulur. Belki bir gün Ağaçlar sararınca, rüzgar göğsüme dokununca. Camdan dışarı bakınca, Anlarım belki. Yatağımı onarınca, dayanamam yalnızlığa, Daha fazlası var hayatta, İsterim belki. RAP Dün bi sevdiğini kaybettin kim bilir kaç yaşında Düşündün mü ne vardı aklında geriye döndüğü son anda Ölürken halâ insansa ne mutlu darısı başımıza Şeytan gıptayla baktı, kötü davrandık dünyaya Daha çocukken önümüze geleni tekmelemeyi öğrendik Kendimizi sevmedik birbirimizi ...! Ama geç değil belki yeniden başlarız, Doğa affeder Vazgeçme güzel hayaller kur, yeter!