Evi gidip geçiyordu küçük sulardan
Kadıköy parkının umarsızları
Sıralanmışlar banklara
Nasıl bir rüyadan seslenir
An nefeslenir
Anda
Anda can nefeslenir
Cana canan kafeslenir
Anda
Anda
Nefes alsan bulursun rabbini
Nefes alsan bulursun rabbini
Nefes alsan bulursun rabbini
Nefes alsan bulursun rabbini
Nefes alsan olursun rabbına
Nefes alsan olurdun rabbına
Nefes alsan olurdun
Nefes alsan olursun
Nefes alsan olursun rabbına
Nefes alsan olurdun rabbin
Nefes alsan alırdın içine
Kangren olmadan
Dolup dolup taşarken
İnsan insanlaşarken
Şehvetten öfkeden
Çok daha fazlasına
Çok daha azına
Diyor adam "Çok romantiksin!"
Yok ormanda artık yerin
Baba can geçmiş gençliğim
Ne kadar anlatırsan o kadar düşersin
Baba can diyor geçmiş, geçmişti
Hangi şemsiye açılmamış
O karanlık delikte
Saçılmamış absürt
Absürt biçimlerde
Of, of anam of
Of anam of
Yaralar içinde tin kaynıyor beynim
Yok gidecek yerim ya da diyecek sözüm
Yaralar içinde tin kaynıyor beynim
Yok gidecek yerim ya da diyecek sözüm
Asılsız isimler gibi
Asılsız aykürerler
Uzun cümleler yaşadık biz
Uzun uzun gecelerde
Uzun uzun hecelerde
Uzun uzun necelerde
Uzun uzun neficelerde
Uzun uzun yollardan geçtim
Senin için geldim
Pazarlıksız dükkan mallarına
Kızıl baştan gelen kırmızıya
Anda olur anda can çeker
Cana anda canan çeker
Canan da olursa can
Canan canlanır
An'a anda can çeker
Canı can olan anlar
Gerisi ne anlar neyler
Neyler neylere ne söyler
Anda!
Oldu bitti maşallah!
Anda!
Doldu boşaldı inşallah!
Uzun uzun yollardan geçtim
Senin için geldim
Sokağımdan çıktığından beri yoksun
Uzun uzun yollardan geçtim
Senin için geldim
Sokağımdan çıktığından beri yalnız
Bir de dönüp baktığımda ardıma
Bir arpa boyu bile yol yok
Bir de dönüp baktığımda ardıma
Bir arpa boyu bile yol yok
Yol yok
Yol yok
Yol yok
Yol yok
Onda yaşayanlar!
Şu kaderin derdini!
Şu kaderin derdini!
Anda bilenler!
Şu kaderin ufkunu!
Şu kaderin ufkunu!
Anda doyanlar!
Şu ölümün derdini!
Şu ölümün derdini!
Anda doyanlar!
Şu açlığın halini!
Şu açlığın halini bilmez mi!
Bilmez mi!