Beni eski gazetelerle sar, kullanılmayan bi bavula koy
On yıl sonra taşınırken bul
Yüzüme bak usulca, tebessüm et bir dost görür gibi
Anne bunu hatırladın mı, diye sor
Sonra gelsin o da, toplanın bavulun başında
Nasıl bir çukura düşmüşüm 93 kışında?
Sorunlarımla beraber büyüdü yaşım da
Ne zamanın içindeyim, ne de tamamen dışında
Beni bir bavula koy, yavaşça uzaklaş şehirden
Nasılsa tüm yolculuklar simgesel
Ve eski bavullarda objeleriz küflenen
Yıllarca uyukladık hiç gün yüzü görmeden
İnan ki sıkıldım bu ağrılardan
Bulanık görüntüden, moral bozan sanrılardan
Düzensiz uykulardan, ilaçlardan, yorulmaktan
Yıllarca rafta duran bavullardan
Beni bu kabusun içinde gör!
Avuçlarımda öfke biriktirdim her geçen gün
Duvarlar yıkmak için
Sinsice bekliyorum kuytularda
Karışıp karanlığa bütün şehri yakmak için!
Beni bu kabusun içinde gör!
Beni bu kabusun içinde
Beni bu kabusun içinde gör!
Beni bu kabusun içinde
Bu hisle meşkeden bir ruhla garip keşkelerdeyiz
Zamanı durdur
Beni bu kabusun içinde gör!