Beni eski gazetelerle sar, kullanılmayan bi bavula koy On yıl sonra taşınırken bul Yüzüme bak usulca, tebessüm et bir dost görür gibi Anne bunu hatırladın mı, diye sor Sonra gelsin o da, toplanın bavulun başında Nasıl bir çukura düşmüşüm 93 kışında? Sorunlarımla beraber büyüdü yaşım da Ne zamanın içindeyim, ne de tamamen dışında Beni bir bavula koy, yavaşça uzaklaş şehirden Nasılsa tüm yolculuklar simgesel Ve eski bavullarda objeleriz küflenen Yıllarca uyukladık hiç gün yüzü görmeden İnan ki sıkıldım bu ağrılardan Bulanık görüntüden, moral bozan sanrılardan Düzensiz uykulardan, ilaçlardan, yorulmaktan Yıllarca rafta duran bavullardan Beni bu kabusun içinde gör! Avuçlarımda öfke biriktirdim her geçen gün Duvarlar yıkmak için Sinsice bekliyorum kuytularda Karışıp karanlığa bütün şehri yakmak için! Beni bu kabusun içinde gör! Beni bu kabusun içinde Beni bu kabusun içinde gör! Beni bu kabusun içinde Bu hisle meşkeden bir ruhla garip keşkelerdeyiz Zamanı durdur Beni bu kabusun içinde gör!