Hayat toz pembe olsa kesin renk körü olurdum
Doktor bana bakıp eserinle gurur duy
Güzel cümleler bekleme büyülenip
Ben yalan söyleyecek kadar büyümedim
22'sine kadar iyi biriydim
Sonradan öldüm
Ama iyi biriydim
Fazla abartıyorlar nefes almayı falan
"Nasılsın?" dediler
Dedim: "İyi bilirdim"
Hepinizden daha içten gülerdim oysa
Benim suçum yok siyahtan saklanamıyorsam
Bi' şey diycem ama
Mutluluk muazzamdır bitinceye kadar!
Yarın geç olacak bugün gülmemiz gerekir
Bugün gülmüyorsak, kesin dün kalp temizledik
Hayat basitti ellerimden tutmasaydı
Keşke mutlu etmeyi unutmasaydım...
Bir gün denize bıraktı babam yüzmeyi öğrendim
Beni yüzüstü bıraktı biri üzmeyi öğrendim
Mutluluğu değil hüznü hak ettik
Keder tek dal sigaraysa ben hep pakettim
Bir gün denize bıraktı babam yüzmeyi öğrendim
Ah yüzmeyi öğrendim
Mutluluğu değil hüznü hak ettik
Keder tek dal sigaraysa ben hep pakettim
Artık bana dokunan her yeri yaktım
Kabul etmem gerekir berbattım
Kötü biri olduk biz de özleyip
Artık beddualarındaki gizli özneyim
Dürüsttüm, doğruydum, hoşa gittim
Emekleri, umutları boşa gitti
Sevgi denen illet yüzümü güldürmedi
Ben de kimsenin yüzünü güldürmedim
Ben bir dala tutundum, o dal kırıldı
Ağaç bana niye küstün anlamadım
Ben bi' ağaç yüzünden gidip tüm ormanı yaktım
Bu şair bu şiirinden utanmakta haklı
"Dertlisin kederi bırak" diyorlar
Bıraksalar güleceğim, bırakmıyorlar
Kurşun değilim öyle bakma
Kurusıkıdır kalbim atmıyo' bak
Bir gün denize bıraktı babam yüzmeyi öğrendim
Beni yüzüstü bıraktı biri üzmeyi öğrendim
Mutluluğu değil hüznü hak ettik
Keder tek dal sigaraysa ben hep pakettim
Bir gün denize bıraktı yüzmeyi öğrendim
Beni yüzüstü bıraktı biri üzmeyi öğrendim
Akıl işi değildi bu yüzden hep delileri sevdim
Delileri sevdim, delileri sevdim, delileri sevdim
Delileri sevdim