(Ya!)
(Pamuk cüceyi yedi prensesler)
Masallar güzeldir evet hele kahramanı sensen
Aşkın kafası kıyaktır sen desen bir sersem
Geçmişi akla getirmeden gelecek hep senindir
Gaza gelen her üç cümleden bir tanesi yemindir
Havada ince yosun kokusu denizden kalmadır
Memleket uzaksa bile sevdiğin yanındadır
O senin suyun gibidir, hep ihtiyaç duyarsın
Yıldızların altındaysan başını dizine koyarsın
Göğsün siper almıştır kalbin deli çarparken
Nefesin nefese değme telaşı nefes nefese kalırken
Pollyanna bile içten içe mutluluğuna imrenirken
Ansızın yağmur başlar, güneş batar, masal biter
Ne olduğunu anlamazsın birden bire yalnızsın
Kör kuyuların en dibinde merdivensiz kalırsın
Kalbin akla hizmet etmez kadere küfrü basarsın
Tabirin caiz değilse yağmuru dinler susarsın
♪
Aradan onca zaman geçer ama o senden bi' türlü geçmez
Anılar başını bağlar kimseyi gözün görmez
Zorunlu eğitim vesilendir aynı yolu tepersin
Ancak yakın olma ihtimalini bile kafadan elersin
Sırf o istedi diye karşılaşmaktan kaçarsın
Yürüyüşlerin bile değişir ya çok hızlı ya çok yavaşsın
Tahmin edemeyeceği kadar yorgan altı ağlar
Gölgelerde yaşar, hayattan koparsın
Bi' düşüp ölmediğin kalır ama o bunu fark etmez
Sen varsın ya da yoksun onun için hiç fark etmez
Bu durumu birine anlatsan gayet sıradan gelir
Ama işte sorun budur ki sen sıradan değilsin
Göz yaşın yaralıysa içmiş gibi döner kafan
Yalnızlığına fasıl yapar kalbinde bir serenat
Tebeşir kokusundan zihine yadigar kalan
Gri pantolon, lacivert ceket, bordo kravat