สี่โมงเย็นลุกออกจากเตียง
เริ่มต้นชีวิตอีกตอน
ตามที่พระท่านสอนท่านสั้ง
ท่านสอนประศาสนพร
โลกมนุษย์ปุถุชนก้อไม่ต่างจากละคร
ลุ่มร้อนลุ่มหลงล้วนแต่แฝงด้วยประสงค์
บ้างติดการพนันบ้างก้อหันไปติดผง
บางคนก้อไม่สนที่เอ็นท์ไม่ติดจุฬา
คิดว่าโชคดีนักหนา
เท่าไรแล้วที่มีบุญได้เกิดมา
ยังไม่มีภรรยาก้อไม่ถึงกับพรรณา
ไม่มีแก้วแหวนเงินทอง
ก็ไม่เดือนร้อนร้องขอกับจันทรา
จันทร์เจ้าขาฉันไม่ขอข้าวขอแกง
ฉันไม่ขอแหวนทองแดง
ขอแค่พรุ่งนี้ให้ฉันยังมีแรงต่อสู้
กับอุปสรรคที่ผ่านเข้ามา
ให้กายใจฉันยังไม่อ่อนล้ากับเรื่องราว
ที่ทำเธอเป็นหน็บชาเหนื่อยนัก
แค่อยากจะพักก้อปิดตาล้มตัวลงนอน
ให้ใจพักผ่อนกับกายาล๊าลา
ไม่มีใครรักไม่มีใครสน
ได้คิดถึงฝันฉันก้อสุขล้น
เท่านี่ฉันก้อเพียงพอและไม่เสียใจ
ก็มีหนึ่งวันที่คนจะสน
และในวันนั้นตัวฉันคงหลุดพ้น
ปล่อยใจเป็นครั้งสุดท้ายและขอนอนก่อน
I'amsoyoungอย่าพึงพากันชัง
อยากให้เปิดใจฟังอย่าพึงเดินหนี
ปิดประตูปังปังดังดัง
บางครั้งที่ผมนะดื้อรั้น
ที่ผมทำผิดพลั้งที่ผมทำความผิดซ้ำ
ย้ำตอกให้คนพากันมองผ่าน
ผู้ใหญ่มองดูแค่เปลือก
แล้วบอกว่าผมไม่เอาถ่าน
ไม่ยอมอ่านถึงเบื้องลึกในจิตใจ
ไม่ทันได้มองสักนิดไม่ทันใกล้ชิดก้อปิดไฟ
แล้วจากไปทำใจอยู่ลำพัง
ไม่เป็นไรใครไม่ฟังจะทำยังไง
ก็ในเมื่อชีพยังไม่พัง
ทลายยังไม่ตายยังไม่วายยังไม่คลาย
หน้าไม่อายตาไม่ลายลูกผู้ชาย
จะไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆล้มแล้วยังลุกได้
มีแต่คนตายเท่านั้นที่แพ้พ่ายตลอดกาล
ข้ามมหันต์นภสายธาร
ปลิดปลงแต่วิญญาณแล้วเสพซึ้งถึงนิพพาน
ไม่มีใครรักไม่มีใครสน
ได้คิดถึงฝันฉันก้อสุขล้น
เท่านี่ฉันก้อเพียงพอและไม่เสียใจ
ก็มีหนึ่งวันที่คนจะสน
และในวันนั้นตัวฉันคงหลุดพ้น
ปล่อยใจเป็นครั้งสุดท้ายและขอนอนก่อน
ก้อดันไม่ได้เกิดมาบนกองเงินกองทอง
ที่พอทำอะไรผิดแล้วเอาแป๊ะเจี๊ยะมาใส่ซอง
ไม่มีบ้านหลังใหญ่ไม่มีรถซีตรอง
แต่กายมือเท้าฉันยังอยู่ครบครับทั้งสามสิบสอง
ได้ครอบครองทางเดินชีวิตของตัวเอง
ไม่ต้องขมขื่นฝืนทนกล่ำกลืนแม้ว่ามันจะวังเวง
ไม่เคยกลัวเกรงตัวเองต้องพึงตน
อย่างน้อยฉันก้อภูมิใจที่ยังได้เกิดมาเป็นคน
ได้สู้ทนได้ดิ้นรนชีวิตบนถนน
หลายครั้งที่ฉันล้มลงแต่ไม่เคยยอมเลยสักหน
หลายครั้งสับสนกับความฉ้อฉนของสังคม
เมืองที่วุ่ยวายโวกเวกวิเวกและวกวน
เดินชนปัญหากับกิเลสตันหา
ที่มีเพียงใจของฉันเป็นเพื่อนให้คำปรึกษา
อบายมุขล้มแล้วลุกสุขแล้วทุกข์นี้ละหนา
ดันเกิดมาเป็นมนุษย์มันชังเป็นเรื่องธรรมดา
ไม่มีใครรักไม่มีใครสน
แค่คิดถึงฝันฉันก้อสุขล้น
เท่านี่ฉันก้อเพียงพอและไม่เสียใจ
คงมีหนึ่งวันที่คนจะสน
และในวันนั้นตัวฉันคงหลุดพ้น
ปล่อยใจเป็นครั้งสุดท้ายและขอนอนก่อน
ไม่มีใครรักไม่มีใครสน
แค่คิดถึงฝันฉันก้อสุขล้น
เท่านี่ฉันก้อเพียงพอและไม่เสียใจ
คงมีหนึ่งวันที่คนจะสน
และในวันนั้นตัวฉันคงหลุดพ้น
ปล่อยใจเป็นครั้งสุดท้ายและขอนอนก่อน
Поcмотреть все песни артиста
Другие альбомы исполнителя