جایی که بودم و جز خودم
فقط کف کفشا دیدن
آینه رو می شکنم
صد تا می شم
چقدر عوض شدی
دیگه مثل قبل نمیخندی
تلخه چشات
دورگه نگاه می کنی مردمو
نه حدیثی داری بگی
نه می زنی حرفی
خلاف موجا رفتی
ولی دریا به شنای ساحل
جنازه ت و داده تحویل
از کدوم پرتگاه پرت شدی؟
که روحت شکسته و بدنت سرپاست
بوی یه خروار عقده می دی
مقصدت امریکا بود
شدی کفتر جلد
تو سله آسایشگاه
پات دراز نشده
فرو رفتی تو عمق گلیم
قرار نبود کم بیاری
ممل امریکایی
نه جاذبه جذبت کرد
نه پس ت زده دافعه
نسل ما معلقه
مثل حادثه، قبل رخ دادن
یا اتفاقِ قبل افتادن
نادره
شاکی از خالقش
ترک قافله نشسته می زنه به دل فاجعه
غریبی نکن
می شناسی ما رو مشتی
دست و پا زنجیر
بچه ناف تیمارستان دهه شصتیم
تهران وحشی
دل تو ایرانه تن آواره س
نسل ما به گوله می گه آرام بخش
خلاص می شه با تک تیر
زمین گرده و ما کنج جهانیم
دندون شکن مثل شوک روانی
من از آتیش اومدم و به آتیش می رم
تخممه بهشت با کل اهالیش
زمین گرده و ما کنج جهانیم
دندون شکن مثل شوک روانی
من از آتیش اومدم و به آتیش می رم
تخممه بهشت با کل اهالیش
یکی بود همیشه
از گوشه راه می رفت
مهم نبود براش
کسی چپ نگاه می کرد
زمینیا زمینم بخورن گشنه ن
یه تیکه نون داشت
چار تیکه می کرد
یکی بود
ستون بود واس رفیقاش
بارون بود تو تشنگی هاش
از رویا قصه می ساخت
می گفت با عشق زیاد
ولی کابوساش و
همیشه نصفه می ذاشت
شهر رو که از ارتفاع می دید
می گشت یه دو تا آدم ببینه
لاتی زل می زد به ملکوت
می گفت خدا کی استعفا می دی؟
که شیطون بتونه راحت بمیره
با سنگ می زد به ماه پشت شیشه
می گفت امشب تو کهریزک
یکی از ما کشته می شه
خون و از رو مشتش پاک می کنه و
هی تو دیوار می کوبه یه مشت دیگه
همه پی خالی کردن چپ هم
یکی سر صف
یکی ته صف
یکی سینه خیز
می رفت کف شهر
یه نسل بستری شده
تو تیمارستان دهه شصت
مگه نه؟
همیشه غلط اندازه ظاهر قصه
غیرتیه ولی عاشق جنده
هنوزم طوفانیه ساحل فکرش
شهر می ترکه
وقتی در می ره ضامن شعرش
زمین گرده و ما کنج جهانیم
دندون شکن مثل شوک روانی
من از آتیش اومدم و به آتیش می رم
تخممه بهشت با کل اهالیش
زمین گرده و ما کنج جهانیم
می خوره تو صورت خدا مشت فدائی
من از آتیش اومدم و به آتیش می رم
تخممه بهشت با کل اهالیش
رو هوا می چرخید
موی درویش
مثل بید وحشی
تاریکی می شه ترسیم
در حال سوختن می درخشیم
رو هوا می چرخید
موی درویش
مثل بید وحشی
رو هوا می چرخید
موی درویش
مثل بید وحشی
تاریکی می شه ترسیم
در حال سوختن می درخشیم
تا تاریکی می شه ترسیم
ما در حال سوختن می درخشیم