Αν σου χαριζα καρδιές Για να σε ρίξω στο κρεβάτι Θα με κοιτούσες Σαν να σκότωσα τον σκύλο σου; Αν σε άφηνα κι εγώ να περιμενεις Θα είχες για άλλον άνθρωπο τηλέφωνο; Αν σε έβλεπα για πρόβατο Που τρέφω και το Πάσχα Θα μου καταλόγιζες Χειρότερες προθέσεις; Αν σε κερνούσα μπύρες Και σε αγκάλιασα στο τέλος Αν σου μιλούσα όπως ήθελες Και σου 'λεγα ότι ήθελες να ακουσεις Αν δεν καθομουν με τις ώρες Να ερμηνεύω τους θανάτους Αν ήμουνα κωλοπαιδο Το τίποτα ένα τέρας Θα ήμουν άξιος Μόνο χειραψίας, κυρία τάδε; Αν ήμουνα παράσιτο Καφέδες στην πλατεια Θα έκρυβα στο χέρι μου Πληγή από χειραψία Μικρέ μου εφιάλτη ποιός το ξερει Αν αυτό το καλοκαίρι Αρνηθεί να μας χαρίσει Ότι έσωσε από την φύση Αν η πάλη στα χωράφια Μας δώσει για έπαθλο αγκάθια Αν τα όνειρα μας λιώσουν Κι οι ελιές μας μας προδώσουν Αν οι θάλασσες καλέσουν Χίλιους φόβους για να παίξουν Αν μας εκδικηθούν τα ζώα Κι αν τα παιδιά δεν είναι αθώα Αν τελικά είμαι εγώ ο θύτης Ο υπέρτατος αλήτης Που ένα άλλο καλοκαίρι Αντί φιλιού, έδωσε το χέρι Μα η απόρριψη το ξερει Πως δεν υπάρχει κακός Υπάρχει μόνο ένα χέρι Που μας σβήνει την νύχτα το φως Και ο γιατρός μου το ξερει Πως για όλα φταίει αυτός Που ήταν για μένα ένα αστέρι Ένας δεύτερος Χριστός Μα η απόρριψη το ξερει Πως δεν υπάρχει κακός Υπάρχει μόνο ένα χέρι Που μας σβήνει την νύχτα το φως Και ο ευεργέτης μου το ξερει Πόσο μ' αγάπησε αυτός Σαν αδελφος το μεσημέρι Και την νύχτα σαν θεός