Ρούχο σ' έκανα οργή μου
Να σκεπάζω το κορμί μου
Ποτέ μου να μην σ' έβγαζα
Και όταν σε φορώ στον ύπνο
Στο καγκελωτό μου λίκνο
Όνειρα βλέπω ελεύθερα
Πέτρα σ' έκανα οργή μου
Κι' έτσι μέρωσε η ψυχή μου
Για πάντα να γαλήνευε
Δεν προσμένω με ελπίδα
Μόνο κοφτερή λεπίδα
Σφιχτά στα χέρια μου κρατώ