รอยแผล เก็บมันลึกข้างในจิตใจ
เนิ่นนานเท่าไรที่ฉันร้องไห้อย่างนี้
รอยยิ้ม แต่ละวันมันรู้สึกดี
แต่มันจะมีใครรู้ฉันเป็นอย่างไร
ปิดบังความจริงเอาไว้ในใจ
อยากจะโยนทิ้งตัวลงนอน เพื่อลืมมันไป
ปล่อยให้หมอนซึมซับน้ำตา ที่มีจนแห้งเหือดไป
ให้ราตรีมืดมนกลบกลืนรอยความเสียใจ
ให้พรุ่งนี้ฉันลืมตาขึ้นมาได้พบกับใคร
สักคน คนที่เข้าใจ จริงๆ
รอยร้าว ยังบาดลึกไม่เคยจางไป
ต้องร้องไห้อีกสักแค่ไหน จะพอสักที
อยากลืม อยากลบ อยากล้างมันไป
ปิดประตูขังตัวเองไว้ จากสายตาใครๆ
อยากจะโยนทิ้งตัวลงนอน เพื่อลืมมันไป
ปล่อยให้หมอนซึมซับน้ำตา ที่มีจนแห้งเหือดไป
ให้ราตรีมืดมนกลบกลืนรอยความเสียใจ
ให้พรุ่งนี้ฉันลืมตาขึ้นมาได้พบกับใคร
ปิดบังความจริงเอาไว้ในใจ
อยากลืม อยากลบ อยากล้างมันไป
ปิดบังความจริงเอาไว้ในใจ
ปิดประตูขังตัวเองไว้ จากสายตาใคร ๆ
อยากจะโยนทิ้งตัวลงนอน เพื่อลืมมันไป
ปล่อยให้หมอนซึมซับน้ำตา ที่มีจนแห้งเหือดไป
ให้ราตรีมืดมนกลบกลืนรอยความเสียใจ
ให้พรุ่งนี้ฉันลืมตาขึ้นมาได้พบกับใคร
สักคน คนที่เข้าใจ จริง ๆ