Kijken naar de kustlijn en hij gaat scheef
Een bries waait door je haren en ik waai mee
Je kijkt me aan, je vroeg of ik dit vaak deed
Vijf uur 's morgens samen langs de Wannsee
Onze gedachtes dwalen samen af
Naar de overkant, de slingers en het strand
En onze benen, ze vouwen in elkaar
Ik streel de tijd en langzaam dat 'ie dan toch gaat
Nog één druppel
Nog één druppel
Nog één druppel op mijn tong
Nog één druppel
Nog één druppel
Iedereen is van karton
Nog één druppel
Nog één druppel
Nog een laatste op mijn tong
Nog één druppel
Nog één
En we kijken nooit meer om