Troppedn opp i frå dekk e for mongje
Og turen te tau frå byn e for longje.
Der ekkje fleire seder,eg e nødd te å stå.
Eg e bagfull på Tauferjå.
Adle verdens vonde lukter smelte samen te ei.
Ein ungjævel vræle,ein far skrige nei.
Og sjølmordslyssten den trengje seg på,eg e bagfull på Tauferjå.
Å bilitøren han e sure,vill at adle folk ska li.
Han har sikkert ikkje pult på uminnelige ti.
Han e sikkert lei av livet,det kan eg forstå.
Eg e bagfull på Tauferjå.
I kiosken har dei någe dei sjøl kalle mad.
EG kalle det død på et ulekkert fad.
Og brennevin og øl e der ingen plass å få.
Eg e bagfull på Tauferjå.
Og så e turen øve og eg skonne meg av.
Eg tenne meg ein røyg, og e letta og glad.
Eg love meg sjøl å bli i byen frå nå.
Så eg sleppe frå tauferjå.
Og bilitøren han e sure,vill at adle folk ska li.
Han har sikkert ikkje pult på uminnelige ti.
Han e sikkert lei av livet,det kan eg forstå.
Eg e bagfull på Tauferjå