Troppedn opp i frå dekk e for mongje Og turen te tau frå byn e for longje. Der ekkje fleire seder,eg e nødd te å stå. Eg e bagfull på Tauferjå. Adle verdens vonde lukter smelte samen te ei. Ein ungjævel vræle,ein far skrige nei. Og sjølmordslyssten den trengje seg på,eg e bagfull på Tauferjå. Å bilitøren han e sure,vill at adle folk ska li. Han har sikkert ikkje pult på uminnelige ti. Han e sikkert lei av livet,det kan eg forstå. Eg e bagfull på Tauferjå. I kiosken har dei någe dei sjøl kalle mad. EG kalle det død på et ulekkert fad. Og brennevin og øl e der ingen plass å få. Eg e bagfull på Tauferjå. Og så e turen øve og eg skonne meg av. Eg tenne meg ein røyg, og e letta og glad. Eg love meg sjøl å bli i byen frå nå. Så eg sleppe frå tauferjå. Og bilitøren han e sure,vill at adle folk ska li. Han har sikkert ikkje pult på uminnelige ti. Han e sikkert lei av livet,det kan eg forstå. Eg e bagfull på Tauferjå