Внимание! Перевод текстов выполнен автоматически. Возможны неточности и неполнота перевода. Мы прилагаем все усилия для обеспечения точности перевода, но рекомендуем использовать его только в качестве общего ориентира.
Γιατί τα αγόρια εδώ δε κερνάνε σφηνάκιαПотому что мальчиков здесь не κερνάνε рюмокΚερνάνε μονάχα πεσιμισμόΚερνάνε только отказаться от надеждыΚαι αν εγώ δε μπορώ να υποκρίνομαι τάχαИ если я не могу притворяться, будтоΠως δε ξέρω πως είμαι, άσε με να πονώЧто я не знаю, как я, позволь мне больноΟι πληγωμένοι λένε, ξέρουν να περνάνε καλάПодранки говорят, они умеют веселитьсяΚαι στο στήθος τους χωρά χαρά η καρδιά είναι άδειαИ на груди их помещается радость сердце лицензииΣτην υγειά μας λοιπόν, για όλα εκείνα τα βράδιαЗа нас, ну, за все те ночиΠου ξεφούσκωνε τα όνειρα μας η μοναξιάЧто ξεφούσκωνε наши мечты одиночествоΓλυκές μου σκέψεις, κλείνουμε χρόνια μονάχοιСладкие мои мысли, закрываем лет μονάχοιΠρέπει να εκμυστηρευτώМы должны довериться тебеΠως αυτοκτόνησα μέσα μου πέντε φορέςЧто я покончил с собой через пять разΜέχρι να μπορέσω να εκφραστώДо того, как я смогу выразить себяΚαι να μιλήσω για αυτό,И говорить об этом,Που με κρατά στο κρεβάτι σαν υπνοτισμένοЧто держит меня в постели, как υπνοτισμένοΤο μαξιλάρι είναι η συντροφιά μουПодушка братство мнеΚαι ξέρει ό,τι έχω μέσα κρυμμένοИ знает все,что у меня внутри скрытоΔε μπορώ, να πω την αλήθεια,Не могу, сказать правду,Να γράψω για το τι με κάνει να χαίρομαιПисать о том, что делает меня рад,Αφού ό,τι με κάνει να νιώθω άσχημα,После того, как то,что заставляет меня чувствовать себя плохо,Έξω απ' το σπίτι μου στήνει χορόУбирайся из моего дома, устраивает танцыΈτσι και εγώ, όταν θα βγω,Так и я, когда выйду,Είναι η στιγμή που πάντα παρεφέρομαιЭто момент, который всегда παρεφέρομαιΚαι όταν ρωτάνε οι φίλοι "Τι έγινε;"И когда спрашивают друзья: "Что случилось?"Γνέφω καλά και ρωτώ "Πότε φεύγουμε;"Γνέφω хорошо, и я спрашиваю "Когда мы уезжаем?"Και έχω συμβιβαστεί, πως η Κυριακή θα είναι η μέρα της λύπηςИ я смирилась, что Воскресенье будет день печалиΠου οι καρποί μου βαραίνουν θανάσιμα,Что мои руки наливаются тяжестью смертельно,Ανάσα στερεύει και εσύ πάλι λείπειςДыхание иссякает и ты опять скучаю по тебеΚαι έτσι απλά, οι μέρες γοργά, πηγαίνουνε πίσω και τις νοσταλγώИ просто так, дни быстро, идут в одном пакете назад, и я скучаюΛες να' ρθει η μέρα που εγώ θα γιορτάζωДумаешь, придет день, когда я празднуюΚαι οι υπόλοιποι θα νιώθουν όπως εγώ;И остальные будут чувствовать себя, как я?Για αυτό όσοι έχουν κάτω το βλέμμα στα μάτια γραμμέναДля этого те, кто под взгляд в глаза, написанныеΔεν έχουνε ψέματα και εγώ δε σε αφήνω να διαβάσεις εμέναНе у лжи, и я не позволю, чтобы почитать меня,Αν θες να με μάθεις, να μάθεις να ακούςЕсли ты хочешь узнать меня, научиться слышатьΓιατί τα αγόρια εδώ δε κερνάνε σφηνάκιαПотому что мальчиков здесь не κερνάνε рюмокΚερνάνε μονάχα πεσιμισμόΚερνάνε только отказаться от надеждыΓιατί εγώ δε μπορώ να υποκρίνομαι τάχαПочему я не могу притворяться, будтоΠως δε ξέρω πως είμαι, άσε με να πονώЧто я не знаю, как я, позволь мне больноΟι πληγωμένοι λένε, ξέρουν να περνάνε καλάПодранки говорят, они умеют веселитьсяΚαι στο στήθος τους χωρά χαρά η καρδιά είναι άδειαИ на груди их помещается радость сердце лицензииΣτην υγειά μας λοιπόν, για όλα εκείνα τα βράδιαЗа нас, ну, за все те ночиΠου ξεφούσκωνε τα όνειρα μας η μοναξιάЧто ξεφούσκωνε наши мечты одиночествоΓλυκά μου λάθη,Сладкие мои ошибки,Αυτή είναι ακόμη μια μπαλάντα για σαςЭто еще одна баллада для васΠοιος θα μου μάθει,Кто научит меня,Τι είναι αυτό που ωθεί το χέρι μου και γράφειЧто это такое, что толкает мою руку, и пишетΊσως να φταίει, που δε φτάνει στη μοιρασιάМожет, потому, что не хватит на прибыльΤων ταλέντων να πάρουμε όλοι μαςТалантов у всехΚαι ο μολυβένιος ποιητής που ενσαρκώνωИ μολυβένιος поэт, который воплощатьΕίναι μονόχειρας και κάπου χάνειОн однорукий, и где-то теряетΚι η μπαλαρίνα της ιστορίας μου,А балерина моей истории,Έχει δυό χέρια και δυο μαχαίριαОн имеет две руки и две ножиΚαι κάτι μέσα της δεν ηρεμεί, αν δε μείνει με ένα,И что-то внутри не успокаивается, пока не останется один,Να 'ναι σαν εμέναДа, как яΑνάβει τις φλόγες και μου λέει "Έλα",Горит пламя, и мне говорит: "Иди",Χάνει το νόημα και καταστρέφεταιТеряет смысл и разрушаетсяΚαι εγώ βουβός, κοιτάζωИ я немой, я смотрюΚαθώς λιώνει και σκέφτομαι πωςКак тает и я думаю, чтоΠρέπει να ζήσω για όποιον κρατά το ξυράφι και σκάβειНадо жить для тех, кто держит бритву и копаетΚαι είναι σαν να ψάχνει για φλέβα χρυσού,И как найти вену золота,Ενώ στις φλέβες του μέσα, κανείς ποτέ δε βρήκε χρυσάφιВ то время как в венах внутри, никто и никогда не нашел золотаΚαι πάν' τα όνειρα μου στράφι, αν τούτο το ποίημαИ боти мои мечты медным тазом, если это стихотворениеΜια μπαλαρίνα μάθω πως γράφειБалерина знать, что пишетΣτον καρπό της με μια γλώσσα γραμμικήНа запястье с языком линейныйΟι γεννημένοι χαμένοι, τώρα τραγουδούν μεθυσμένοιЭти прирожденные неудачники, теперь поют пьяныеΚαι οι πληγωμένοι ξέρουν να περνούν καλάИ подранки они проходят хорошоΚαι έχουν στη τσάντα ένα ξεφούσκωτο μπαλόνιИ были в мешок спущенном шарΈνα όνειρο που δε παθαίνει,Мечта, которая не страдает,Ένα τραγούδι για εκείνους που θα ζήσουν για πάνταПесня для тех, кто будет жить вечноΓια αυτό όσοι έχουν κάτω το βλέμμα στα μάτια γραμμέναДля этого те, кто под взгляд в глаза, написанныеΔεν έχουνε ψέματα και εγώ δε σε αφήνω να διαβάσεις εμέναНе у лжи, и я не позволю, чтобы почитать меня,Αν θες να με μάθεις, να μάθεις να ακούςЕсли ты хочешь узнать меня, научиться слышатьΓιατί τα αγόρια εδώ δε κερνάνε σφηνάκιαПотому что мальчиков здесь не κερνάνε рюмокΚερνάνε μονάχα πεσιμισμόΚερνάνε только отказаться от надеждыΓιατί εγώ δε μπορώ να υποκρίνομαι τάχαПочему я не могу притворяться, будтоΠως δε ξέρω πως είμαι, άσε με να πονώЧто я не знаю, как я, позволь мне больноΟι πληγωμένοι λένε, ξέρουν να περνάνε καλάПодранки говорят, они умеют веселитьсяΚαι στο στήθος τους χωρά χαρά η καρδιά είναι άδειαИ на груди их помещается радость сердце лицензииΣτην υγειά μας λοιπόν, για όλα εκείνα τα βράδιαЗа нас, ну, за все те ночиΠου ξεφούσκωνε τα όνειρα μας η μοναξιάЧто ξεφούσκωνε наши мечты одиночество
Поcмотреть все песни артиста