Внимание! Перевод текстов выполнен автоматически. Возможны неточности и неполнота перевода. Мы прилагаем все усилия для обеспечения точности перевода, но рекомендуем использовать его только в качестве общего ориентира.
Χτυπάνε γύρω συναγερμοίБьют вокруг тревогиκι όμως είναι άδειοι οι δρόμοιно это так, пустые улицыστη μεγάλη λεωφόροна большом проспектеμια οθόνη υπενθυμίζειэкран напоминаетότι θα έπρεπε να βρίσκομαι στο σπίτιчто должно быть в домеΕίναι Δευτέρα ή μήπως Τρίτη;Это Понедельник или, может, Вторник;Κοιτάζω εκείνο το παιδί με το πατίνιЯ смотрю на того ребенка, на скейтбордеπου ανεβαίνει την ανηφόραчто поднимается в горуκαι ζωγραφίζει με το χέρι μια γραμμή από ομίχληи рисует рукой линию от туманаκλείνει τα μάτια ύστερα αφήνει στο πεζοδρόμιο το μαύρο κουτίзакрывает глаза, затем оставляет на тротуаре черный ящикπου μέσα του δουλεύει η πιο αρχαία μηχανήвнутри работает самый древний машинаδίπλα στα ελάχιστα αυτοκίνηταрядом с минимально автомобилиπου περιμένουνε στο κόκκινο ακίνηταчто будет в красном недвижимостьΚοιτάζω το παιδί με το πατίνιЯ смотрю на ребенка, на скейтбордеένα φως πορτοκαλί, αναβοσβήνειсвет, оранжевый, мигаетείναι άδειοι όλοι οι δρόμοιтам пусто все дорогиστη μεγάλη λεωφόροна большом проспектеμια οθόνη υπενθυμίζειэкран напоминаетότι θα έπρεπε να βρίσκομαι στο σπίτιчто должно быть в домеή μήπως Τρίτη;или, может, Вторник;Το παιδί με το πατίνιРебенок на скейтбордеκατεβαίνει τον ίδιο δρόμοспускается тем же путем,δεν κοιμήθηκε ποτέ (δεν κοιμήθηκε ποτέ)не спал никогда (не спал никогда)δεν κοιμήθηκε ποτέне спал никогдаξέρει ότι δεν κοιμάμαιон знает, что я не сплюδε θυμάμαι σε ποια στροφή με κοίταξεя не помню, в какой поворот посмотрел на меняκαι μ' έκανε να σκέφτομαι από τότεи заставила думать о чем тоότι αυτά είναι τα λόγια που δεν έχω πει ακόμαчто эти слова, которые я не сказал ещеκαι γι' αυτό το ακολουθώи вот я следуюΚαι γι' αυτόИ вот почемуγυρίζω ακόμα μες στις πόλειςя вернусь еще прямо в городахκαι κοιτάζω παγωμένος στο κενόи я смотрю на замороженный в вакуумеκανονικά αυτή την ώραобычно в это времяθα έπρεπε να είμαι σ' ένα όμορφο λιβάδιя должен быть в красивом лугуνα θερίζω κάτι καρπούςчтобы косить-то плодыή να καπνίζω σε μια όμορφη βεράνταили курить в красивой террасойμε αυτούς που ξεκινούνс них начинаютсяκάθε μέρα τη ζωή τουςкаждый день их жизниπου η υπέροχη σιωπήчто прекрасная тишинаείναι η πολύτιμη αμοιβήтакой ценный гонорарγια όλο το θόρυβο που αντέξανна весь шум, который αντέξανόταν ράγιζε η ψυχή τουςкогда разбило их душиΝα τοЧтобыπου επιστρέφειкоторый возвращаетκαι όπως τρέχειи как работаетσβήνονται απ' τους τοίχους τα συνθήματαстираются из стен лозунгиκαι εμφανίζονται στη θέση τους ποιήματαи появляются на их месте стихиγίνονται διάφανα τα κτίριαстановятся прозрачными зданийκαι εμφανίζονται τα σκουριασμένα ελατήριαи появляются ржавые пружиныτης πιο αρχαίας και μυστήριας μηχανήςнаиболее древней и тайны машиныπου προσπαθεί αιώνες τώρα πια θαμμένηпытается веков теперь похороненаμέσα στο μαύρο κουτί της λογικήςвнутри черный ящик логикиνα στέλνει σήμα να επιμένειчтобы послать сигнал, чтобы он настаивает наπως μόνο η αγάπη την κρατάει ζωντανήчто только любовь поддерживает в ней жизньκαι αναμμένηи горитΤο παιδί με το πατίνι σταματάειРебенок на скейтборде останавливаетсяστέκεται μπροστά μου με κοιτάειстоит передо мной, смотрит на меняτο ρωτάω αν κατευθύνομαι σωστάспрашиваю, если я еду правильноγια την πλατεία Ελευθερίαςна площадь Свободыκαι μου απαντάειи мне отвечаетεκεί στο τέλος της ευθείαςтам в конце прямойόταν δε θα ξέρεις τι ακριβώς πρέπει να κάνειςкогда не знаешь, что именно нужно делатьμην κοιτάζεις πίσω,не смотри назад,άνοιξ' τα φτερά σου, πέτα σαν πουλίвесна и осень основные свои крылья, лети как птицаκαι πέρνα μέσα απ' τη φωτιάи проходи сквозь огонь