Mir all sin he en Kölle ze Hus. Et jitt e Fleckche op d'r Ääd Wo dä halve Hahn als Kies durchjeiht. Wo de Uhr e bessje anders tick, Un jeder denk mer wören verröck. Wo mer bes morjens fröh jään de Lappe schwaad Vom Doktor Biedermann bes zur jrößten Kraat Wo se all zosamme singe Ärm in Ärm Jo mir all sin Minsche unsrer Stadt, dat weede mer nie satt, Mir all sin he en Kölle ze Hus. Jo mir all sin Minsche he vum Rhing, dat weed nie anders sin, Mir all sin he en Kölle ze Hus. Dä Köbes kütt us Pakistan, Un sprich e Kölsch wie d 'r Ostermann. Zom fiere bruchs de he nit vill Uns Leeder un dat kölsche Jeföhl Mir Kölsche han ne eigene Kopp Wenn sich andre setze, jo dann stonn mer op, do mähste gar nix dran, dat ändert kein Gesetz Jo mir all sin Minsche unsrer Stadt, dat weede mer nie satt, Mir all sin he en Kölle ze Hus. Jo mir all sin Minsche he vum Rhing, dat weed nie anders sin, Mir all sin he en Kölle ze Hus. Jeder Jeck is anders und jeder anders jeck De Hauptsaach es, mir han et Hätz am rechte Fleck Jo mir all sin Minsche unsrer Stadt, dat weede mer nie satt, Mir all sin he en Kölle ze Hus. Jo mir all sin Minsche he vum Rhing, dat weed nie anders sin, Mir all sin he en Kölle ze Hus.