Án þín ég verða myndi voðalegur róni Vestur hér á fróni án þín ég sökkva myndi sukk og svínaríið í því þú mín auðna ert Og allt kalt og bert, og allt einskisvert án þín, án þín. Án þín ég sé ei lengur sólarljósið bjarta Sinni fegurð skarta án þín ég gleðst ei þó að vorið skrýði skóg og mó það ilma engin blóm og engin stjarna skín Og allt er auðn og tóm án þín. Með þér ég vildi yfir Arabíu fara Eða Sahahara Með þér ég óttast myndi hvorki krókódíl né fíl Og ein með börn og bú í bænum Timbaktú ég una myndi mér með þér, Með þér. Með þér ég eflaust gæti unnið heminn sjálfan í það minnsta hálfan Méð þér ég arkað gæti yfir Norðurpól um jól Og undir íshafssnjó í ástarsælli ró ég una myndi mér Með þér.