Þegar desember á dynur, þegar dægurkórinn stynur, þegar heimsmynd okkar hrynur Og við hvergi finnum skjól, þá við bljúg á knén krjúpum Og við kálum nokkrum rjúpum, í sykur heiminn hjúpum Og höldum enn ein jól. Kveikum nú á kertunum Og kyngjum jólatertunum Og játum það að jólin eru æði. Berum allt úr búðunum Og brettum nef á rúðunum Og játum það — jólin eru æði. Þegar úti myrkrið mest er, þegar mæðulegast flest er, þegar langsamlega best er, Að læðast heims um ból, þá við stígum upp á stóla Og við straujum bláa kjóla. Loks af gleði allir góla því það gætu komið jól. Skellum nú upp skrautinu Og skrúfum niður í tautinu Og játum það — jólin eru æði. Refsum kreditkortunum Og kyngjum öllum sortunum Og játum það að jólin eru æði. Það er desembermorgunn og allt er svo ferlega falla-la. Um fannhvíta jörð trítla börnin og allt er svo falla-la. Svo skellur á ólukkans aðventufrenzýið falla-la. Og allt fer úr skorðum, á taugum og rakleitt til falla-la. Tæmum allt úr veskinu Og tökum vel á fleskinu Og játum það að jólin eru æði. Myrðum grunlaus grenitré Og gerum látlaust matarhlé Og játum það að jólin eru illuð. Taugatrekkjum krakkana Sem tæta í sig pakkana Og játum það að jólin eru sturluð. Endum loks á jólanótt öll með græna bólusótt Og játum það — jólin eru æði!