Έριξα το βλέμμα μου στη γη Καθώς το ρίχνει ο κεραυνός Και έφυγα πιο πέρα απ' τη φυγή Μιας αγάπης που ήμουν ικανός Σβήστηκαν τα λόγια κι οι σκοποί Σαν γέφυρα που είχε κοπεί Και έκρυβε η καρδιά μου αγκαλιά Μια φωτογραφία σου παλιά Καρδιά κοίτα να κοπείς, ξανά στα δύο Βαθιά σε άβυσσο σιωπής, ναυαγώ Γιατί σβήνουν όλα εκεί, που δε με πας; Γιατί δε σου 'μάθε κάνεις, να αγαπάς; Έχω τα παράθυρα κλειστά Σε τόσα θαυμαστά μπροστά Πάω όπου με πάει ο ουρανός Ένας στόχος μάταια πιθανός Γράφω το όνομα σου σε χαρτιά Μ' αυτό με καίει σα τη φωτιά Γέμισε ο ορίζοντας καπνούς Που να πάει και πώς να φύγει ο νους Καρδιά κοίτα να κοπείς, ξανά στα δύο Βαθιά σε άβυσσο σιωπής, ναυαγώ Γιατί σβήνουν όλα εκεί, που δε με πας; Γιατί δε σου 'μάθε κάνεις, να αγαπάς; Καρδιά κοίτα να κοπείς, ξανά στα δύο Βαθιά σε άβυσσο σιωπής, ναυαγώ Γιατί σβήνουν όλα εκεί, που δε με πας; Γιατί δε σου 'μάθε κάνεις, να αγαπάς;