Zwrotka (1)
Życie rzuca nam kłody pod nogi
Wiesz o co chodzi
A twoje dobre serce niech Cie nie zawodzi
Życiowe drogi - jeden się rodzi drugi odchodzi
Lecz pocałunek śmierci zawsze będzie wrogi
Słabo się robi serce Cię boli
Oczy mokną od łez
Oddałbyś wszystko żeby na chwilę przenieść się wstecz
Lecz dobrze wiesz że nadzieja poszła precz
No a życie pokazało czym naprawdę jest
Czy masz tak też
Że czasem nie pojmujesz danej chwili
Stoisz ciężko zamroczony jakby Cię mocno pobili
I nie kminisz że wesołe lata też mają swój limit
A dramaty ludzkie lecą z góry jak bomby w cywili
Niech nie zmyli Cię fakt że tak pięknie jest
Nawet przy ładnej pogodzie może jebnąć deszcz
W kroplach łez dostrzegamy życie albo jego kres
Więc przytulaj się do bliskich i się nimi ciesz wiesz
Szkoda że nie mamy wpływu na to żeby było lepiej
By smutek i cierpienie opuściły tą planetę
Wciąż myślę o dobroci może to przychodzi z wiekiem
Lub życiowe dramaty odbiły się echem
Szkoda że nie mamy wpływu na to żeby było lepiej
By smutek i cierpienie opuściły tą planetę
Wciąż myślę o dobroci może to przychodzi z wiekiem
A może tylko wtedy czuje się człowiekiem
Zwrotka (2)
Wyssałem z mlekiem
Wartości których nie można już nabyć
Co pozwalają żyć mi i załatwiać sprawy
Różnie się mamy
Czasem wszystko klei się jak król do damy
A czasem nie da rady bez smaku gorzały
Przy łykach kawy rano myślę
Coś nam da ten dzień
Czy kręgosłupie mojej psychy znów się zerwie rdzeń
Krąży jak sęp nad głowami coś co odcina nam tlen
I nie ważne czy to środek życia
Końcówka czy wstęp
Jesteś tłem w swoim życiu
Chociaż grasz w nim pierwszą rolę
Bo przed sobą zawsze stawiasz ludzi za których byś poległ
I weź powiedz spore słowa które trzymasz gdzieś na dole
Żebyś nie pluł sobie w brodę gdy się nie wyrobisz koleś
Pot spływa po czole
W głowie tylko załamka i rozpacz
Są chwile kiedy myślisz że Cie puściła dłoń Boska
To rzeczywistość mocna
Jej każdy musi sprostać
Do czasu aż nam urwie hejnał
Jak strzała mongolska
Szkoda że nie mamy wpływu na to żeby było lepiej
By smutek i cierpienie opuściły tą planetę
Wciąż myślę o dobroci może to przychodzi z wiekiem
Lub życiowe dramaty odbiły się echem
Szkoda że nie mamy wpływu na to żeby było lepiej
By smutek i cierpienie opuściły tą planetę
Wciąż myślę o dobroci może to przychodzi z wiekiem
A może tylko wtedy czuje się człowiekiem
Zwrotka (3)
Na całym świecie
Co kilka sekund ktoś znika na zawsze
I większość nie przypuszcza
Że to skończy się tak nagle
Sam zobacz ile warte są wszystkie szlaki przetarte
Bo cenne minuty życia lecą jak woda przez palce
Gramy w teatrze
Gdzie główną sztuką jest nasz dramat
Bo wszystko się rozpada i nie ma co kłamać
Przecież parę kroków albo drogi kawał
To loteria znana
Która weźmie szanownego pana na płytę cmentarza
Ktoś nas ciągle skaża
Bo człowiek to zwykły potwór
Kręci się interes śmierci
Niczym żyłka w kołowrotku
I zamiast nowych wątków
Wciąż nowotwór nowotwór
Zatory nowotwór aż coś mnie ściska w środku
Jak długo jest w porządku to za chwile się pozmienia
Byś nabrał doświadczenia
Bez drugiego życia tchnienia
Wybacz
Poruszam ten temat po tragicznych wydarzeniach
Świeżo po utracie Ojca
Opiekuna Przyjaciela
Szkoda że nie mamy wpływu na to żeby było lepiej
By smutek i cierpienie opuściły tą planetę
Wciąż myślę o dobroci może to przychodzi z wiekiem
Lub życiowe dramaty odbiły się echem
Szkoda że nie mamy wpływu na to żeby było lepiej
By smutek i cierpienie opuściły tą planetę
Wciąż myślę o dobroci może to przychodzi z wiekiem
A może tylko wtedy czuje się człowiekiem