'Nđó 'ł trói cór 'tra càmp e bosc, Co eł sol se stusa e se cuerđe i ẑóc, So' stàt drío i pas deł Maẑaról. Tut al dì no me so' fermà, Me so' ẑa pérs 'tra foje e ram, Me par cheł síe scanpà. Maẑaról! 'Ndo setu 'ndà Maẑaról! Te 'còre qua Maẑaról vàrđa là, cóm' i more i Tò camp! Maẑaról! 'Ndo setu 'ndà Maẑaról! Curi! Qua! Maẑaról vàrđa là, solche piere Sora i prà! 'Na jòlta ai òm te féa catàr, Co i se svéjea eł laór ẑa fat, E có i fiói i pođéa ẑugàr. Ma 'ncó no i è, pi i stéssi camp E i òm i ẑerca de desmentegàrse Che i vién da i prà. Maẑaról! 'Ndo setu 'ndà Maẑaról! Te 'còre qua Maẑaról vàrda là, cóme i More i tò canp! Maẑaról! 'Ndo setu 'ndà Maẑaról! Curi! Qua! Maẑaról vàrđa là, solche piere Sora i prà! Ma la tera no l'è dei òm che No i sa Che l'è drío i ram, no l'è Scanpà. La tera no l'è de i òm che no I sa Che tra i ram l'è drìo varđàr...