Που να'σαι
σ'ένα παράθυρο ανοιγμένο
σ'ένα φεγγάρι προδομένο
που το κοιτάμε πια σαν ξένοι
Που να'μαι
σ'ένα ρολόι κολλημένος
στους δείκτες του παγιδευμένος
στιγμή έχω γίνει περασμένη
Που να'σαι
τώρα που κρυώνω και φοβάμαι
μέσα στο σώμα σου εγώ θέλω μόνο να'μαι
μήπως ρωτάς και εσύ αγάπη μου
που να'μαι
η απλά με διέγραψες
Που να'σαι
απόψε που οι τοίχοι ιδρώτα στάζουν
και οι αναμνήσεις γύρω σαν θεριά
ουρλιάζουν
μήπως αγάπη μου οι αγάπες σε τρομάζουν
και δεν επέστρεψες
Που να'μαι
στο καναπέ με ένα σεντόνι
που να μυρίζει εσένα ακόμη
και τις αγάπης μας την γλύκα
Που να'σαι
σε πια αγκαλιά στριφογυρίζεις
ποιόν απο τους φόβους σου ξορκίζεις
λίγο να με σκεφτείς σε βρήκα
Που να'σαι
τώρα που κρυώνω και φοβάμαι
μέσα στο σώμα σου εγώ θέλω μόνο να'μαι
μήπως ρωτάς και εσύ αγάπη μου που να'μαι
η απλά με διέγραψες
Που να'σαι
απόψε που οι τοίχοι ιδρώτα στάζουν
και οι αναμνήσεις γύρω σαν θεριά
ουρλιάζουν
μήπως αγάπη μου οι αγάπες σε τρομάζουν
και δεν επέστρεψες
Που να'σαι
τώρα που κρυώνω και φοβάμαι
μέσα στο σώμα σου εγώ θέλω μόνο να'μαι
μήπως ρωτάς και εσύ αγάπη μου που να'μαι
η απλά με διέγραψες
Που να'σαι
απόψε που οι τοίχου ιδρώτα στάζουν
και οι αναμνήσεις γύρω σαν θεριά
ουρλιάζουν
μήπως αγάπη μου οι αγάπες σε τρομάζουν
και δεν επέστρεψες
ΤΕΛΟΣ