ای همدم روزگار چونی بی من؟ ای مونس و غمگسار چونی بی من؟ من با رخ چون خزان زردم بی تو تو با رخ چون بهار چونی بی من؟ ای زندگی تن و توانم همە تو جانی و دلی ای دل و جانم همە تو تو هستی من شدی از آنی همە من من نیست شدم در تو از آنم همە تو ای همدم روزگار چونی بی من؟ ای مونس و غمگسار چونی بی من؟ من با رخ چون خزان زردم بی تو تو با رخ چون بهار چونی بی من؟ عشقت بە دلم در آمد و شاد برفت باز آمد و رخت خویش بنهاد برفت گفتم بە تکلف دو سە روزی بنشین بنشست و کنون رفتنش از یاد برفت ای همدم روزگار چونی بی من؟ ای مونس و غمگسار چونی بی من؟ من با رخ چون خزان زردم بی تو تو با رخ چون بهار چونی بی من؟ ای در دل من میل و تمنا همە تو واندر سر من مایە سودا همە تو هرچند بە روزگار در مینگرم هرچند بە روزگار در مینگرم امروز همە تویی امروز همە تویی فردا همە تو فردا همە تو ای همدم روزگار چونی بی من؟ ای مونس و غمگسار چونی بی من؟ من با رخ چون خزان زردم بی تو تو با رخ چون بهار چونی بی من؟