Η ανάσα μας είναι βαριά και τα πλευρά πονάνε
Μήτσο,γράψε μια μπιτάρα να παραμιλάνε
Στις γειτονιές που μεγαλώσαμε σπάνια πατάμε
Όσα σιχαίνομαι είναι εκεί και με στραβοκοιτάνε
Τα πιτσιρίκια δε γουστάρουνε το Σύριο
Ακούνε Λεξ, Τζαμάλ και πάνε στο συλλαλητήριο
Σπίτι, σχολείο, πέταλο, ίντερνετ, φροντιστήριο
Διάχυση του μίσους μεσ'το αστικό ντελίριο
Ξεφτίλες καλλιτέχνες που δεν παίρνουν θέση
με την πολιτική δεν έχουνε καμία σχέση
Τα φτύνουν αποστειρωμένα το κοινό μη πέσει
Ψάχνουν μεγάλο μαγαζί, όλους να τους χωρέσει
Γι'αυτό φωνάζουμε: σκατά στη μουσική τους
Σκατά στην κουλτούρα και την τιμή τους
Τ'ανάχωμα να γίνουμε μεσ'την πόλη του ψύχους
Κάνε μου δύο γύρες το τετράγωνο και γράψε μου 4 στίχους
Κι' άλλοι πάλι, μιλάν για εργατοώρες
Και παίζουν δίπλα σε μπράβους κι'απλήρωτες σερβιτόρες
Μπόρες έρχονται και φεύγουν, καλοκαίρια και χειμώνες
Σβήνω τις θολές εικόνες, κόλλα λούπα - κόλλα μπότες
Οργάνωση απέναντι σε εργοδότες
Είμαστε πιστοί σε φίλους και για τα έθνη τους προδότες
Το παιδί δουλεύει αύριο και κοιμάται με τις κότες
Το παιδί απ' την αϋπνία έχει διεσταλλμένες κόρες
Συνάδελφοι ρωτάνε πως μου φαίνεται
συνάδελφε, μας πιίνουνε το αίμα, δε παλεύεται.
Σε γονατίσανε και είναι ακόμα Τρίτη
Και έχουν να σε δουν κανένα δίμηνο έξω από το σπίτι
Κι' όλο χάνεσαι και αφήνεις αναπάντητα μηνύματα
Και σκάνε νεύρα αναίτια και άγχος στα διαλείμματα
Πήρες γραμμή πως είσαι με τα θύματα
Πήρα γραμμή οτι η φάση είναι συναίσθημα ή χρήματα
Δε θα το βουλώσει η διευθύντρια
Κι'ας μπαίνω κάθε μέρα στο Indymedia
Για να'μαι παραγωγικός οι τρεις καφέδες γίνανε συνήθεια
Πεντάλεπτα στην τσέπη, στη λέσχη πάλι ρεβύθια
Ε, δεν θα με βρεις στη γειτονιά
Μα στη στάση του αστικού 08:29
Το ξανάρχισα απο το άγχος και καπνίζω νευρικά (βιαστικά)
Με working class hip-hop στ'ακουστικά
Γυρίζω σπίτι, ηχεία, μικρόφωνα στο on
Κάνω κάτι στα γρήγορα να φάω, κουμπώνω δυό ντεπόν
Τρέχουμε για τη διασκέδαση των αστών
Αυτό είναι για τις φίλες που θα φύγουνε σεζόν
Δεν έχω πλούσιους φίλους μα και να είχα
Θα μου κόλλαγαν λεφτά για Σαμοθράκη και Βεργίνα
Θα μου λέγαν: spontare, μην πίνεις, κόφ'το, είναι κρίμα
Αλλά πίνουν σε ένα Σάββατο ο,τι πίνω σε ένα μήνα
Οι φίλοι μου στραβοκοιτάν τους δαπίτες στη λέσχη
Και τα παιδιά του Κούλη αλλάζουνε τραπέζι
Μας κοιτάν με καχυποψία και μ'αρέσει
Που τα αυριανά αφεντικά μας βγαίνουν εύκολα απ'τη μέση
Και στα τσιράκια των αφεντικών σφαλιάρες
Σφαλιάρες σε αποψάρες και ομοφοβικούς ραπάδες
Αν η βλακεία ήταν φράγκα θα'χανε χιλιάδες
Θρησκόληπτοι ραπάδες λεν' πως φτύνουνε παπάδες