Rapsodos Filologos - Xrisomallousa - перевод, текст песни и слова, похожие исполнители

Kishore Kumar Hits — Rapsodos Filologos - Xrisomallousa текст песни

Исполнитель: Rapsodos Filologos

альбом: Keli 218

Внимание! Перевод текстов выполнен автоматически. Возможны неточности и неполнота перевода. Мы прилагаем все усилия для обеспечения точности перевода, но рекомендуем использовать его только в качестве общего ориентира.

(Σε μια πανέμορφη πόλη, ζούσε ένα πανέμορφο,(В прекрасном городе, жил красиво,κατάξανθο κοριτσάκι που τα μαλλιά του έμοιαζαν μεее клубники блондинка девочка, волосы были похожи наτο χρυσάφι. Γι' αυτό όλοι τη φώναζαν Χρυσομαλλούσα...)золото. Поэтому все ее звали Златовласка...)Κινούταν μ' άνεση. Όμορφη τόσο, μάγευε με την εμφάνισηОн двигался с комфортом. Красивая настолько, μάγευε с возникновениемΚάθε σύγκριση μαζί της άνισηКаждый сравнению с ней неравномерноΚαυτή σαν καλοκαίρι, μαγική σαν άνοιξη, κατάνυξηГорячая, как лето, волшебная, как весна, сокрушениеΚαι μετά από λίγο πτώση βάναυσηИ через некоторое падение жестокойΤόσο εύπλαστη, ξεγελούσε, έδειχνε τόσο εύθραυστηПодатливым, обманул, она такая хрупкаяΕίχε τρόπο να σε φέρνει σ' έκστασηБыл путь, чтобы в приносит тебе экстазиΤέτοιο βλέμμα, τέτοιο σώμα, τέτοια έντασηТакой взгляд, такое тело, такая интенсивностьΚι οι πιο μικρές λεπτομέρειες με τόση έμφασηДаже самые маленькие детали с таким акцентомΑποπλανούσε με την παρουσίαΑποπλανούσε наличииΠαραισθησιογόνος η ανάσα της σαν ουσίαΠαραισθησιογόνος дыхание, как веществоΤο άγγιγμά της από μόνο του εξουσίαПрикосновения, только его властьΑφροδίτη της Μήλου που το 'σκασε απ' τα μουσείαВенера милосская, который сбежал из музеевΚυρίευε με πάθος μα και ουσία φαιάВступает в силу со страстью, но и серое веществоΝ' αντισταθεί ποιος θνητός σε μία Θεά;N выдержать какой смертный в одной Богине?Δεν σου δινόταν μονομιάς μα αργά κι αραιάТебе не дано все сразу, но медленно и тонкоΜέχρι που σ'είχε δικό της για τα καλάПока σείχε ее навсегдаΣτην κατιούσα, στη Χρυσομαλλούσα παραμιλούσαВ плачевном, а Златовласка я бредилаΤόσο την αγαπούσα που χωρίς αυτή δε ζούσαТак любил ее, что без нее не жилΈπλεκε τον ιστό μα εγώ τον συντηρούσα, εθελοτυφλούσαΈπλεκε ткани, но я его συντηρούσα, εθελοτυφλούσαΔεν εκπλήσσομαι που ειν' απούσα.Не удивительно, что это отсутствует.Στην κατιούσα, στη Χρυσομαλλούσα παραμιλούσαВ плачевном, а Златовласка я бредилаΤόσο την αγαπούσα που χωρίς αυτή δε ζούσαТак любил ее, что без нее не жилΈπλεκε τον ιστό μα εγώ τον συντηρούσα, εθελοτυφλούσαΈπλεκε ткани, но я его συντηρούσα, εθελοτυφλούσαΔεν εκπλήσσομαι που ειν' απούσα.Не удивительно, что это отсутствует.Κι έτσι λοιπόν γιγάντωνε την αυταπάτη μουА так γιγάντωνε заблуждения мнеΑπό το πιάτο μου έφαγε, ξάπλωσε στο κρεβάτι μουС тарелки съел, лег на кроватьΆκουγε πριν από σένα κάθε κομμάτι μουСлушал до тебя каждую часть меняΤυλίγοντας τα δυο της χέρια πίσω από την πλάτη μουДля упаковки обоими руками за спинойΚι ήταν η τέρψη της πιο εθιστική κι από τη γεύση τηςИ был восторг от более захватывающей и вкусΜα δηλητηριώδης σαν τη σκέψη τηςНо ядовитый, как мысль оΚι ήταν παγίδα, έντεχνα την ψυχή σου ρουφούσε μέσα τηςА это была ловушка, искусно душу выкачивал средстваΚάθε φορά που έμπαινες μέσα τηςКаждый раз, когда вы входили вΜου 'λεγε Κάνε με δική σου και το πίστευαМне бы, Сделай меня твоей, и я думал,Μα εκείνη ήξερε πως γινόταν αντίστροφαНо она знала, что происходило наоборотΜπρούμυτα, ανάσκελα, στα γόνατα, στα τέσσερα ή στα όρθιαНа животе, на спине, на коленях, на четвереньках или стояΑπό κάθε πλευρά σ' έδενε με ξόρκια κάπως γόρδιαС каждой стороны я бы с заклинаниями несколько γόρδιαΚι έπεφτε στην αντίληψή σου όταν ήταν πια αργάИ падал на глаза, когда было уже слишком поздноΠως η ψυχή σου δεν ήταν δική σουЧто душа твоя-не твояΤο δικό σου τώρα δικό τηςУ тебя она свояΚι η Χρυσομαλλούσα δείχνει το αληθινό πρόσωπό της...А Златовласка демонстрирует свое истинное лицо...(Η Χρυσομαλλούσα ήταν υπάκουη...(Златовласка была послушная...Αλλά ετούτη τη φορά η περιέργεια ήταν πιο δυνατή από την υπακοή...)Но в этот раз любопытство было сильнее, чем послушание...)Μεταμορφώνεται άκρες μέσες. Τα πανέμορφα ξανθά μαλλιά της βγάζειТрансформируется края средние. Великолепные светлые волосы, срывает с нееΠερούκες ήταν μόνο και τρέσεςПарики были только части волосΣτο κεφάλι της φίδιαВ голове змеиΜα την έχεις λατρέψει τόσο που ακόμα σου φαίνεται ίδιαНо у тебя полюбит так, что еще тебе кажется, то жеΕρωτευμένος ως τα μπούνιαВ любви, как специалистΔεν διακρίνεις τις αράχνες που βγάζει από τα ρουθούνιαНе сказать, пауков, оказывается, из ноздрейΠου σε κούναγε κούνια...Который помахал ей в кроватку...Καρδούλες βλέπεις τα μιλιούνια που απ' τα μάτια εκκρίνει ζουζούνιαСердечки, видишь миллионы жизней, что из глаза выделяется букашкиΚαι σου λέει να φύγειςИ он сказал тебе уйтиΑκριβώς γιατί ξέρει πόσο δίπλα της λαχταράς το να μείνειςИменно потому, что знает, как рядом с ней тоскуешь, чтобы остатьсяΕισ' ένας σκλάβοςВх рабΜα δεν το ξέρεις κι έτσι ακόμα αναρωτιέσαι που έκανες λάθοςТы что, не знаешь, а так даже интересно, что ты сделал неправильноΚαι μένεις να την ποθείς,И ты живешь, чтобы тоскуешь,ανίκανος από τα μάγια στα πόδια σου να σταθείς, ναι...неспособный от заклятия на ноги встать, да...Τρέχεις και ψάχνεις για να βρειςБегать и искать, чтобы найтиΤη Χρυσομαλλούσα στην αγκαλιά της να ζεσταθείς...Ее золотые ручки в руках, чтобы согреть тебя...Στην κατιούσα, στη Χρυσομαλλούσα παραμιλούσαВ плачевном, а Златовласка я бредилаΤόσο την αγαπούσα που χωρίς αυτή δε ζούσαТак любил ее, что без нее не жилΈπλεκε τον ιστό μα εγώ τον συντηρούσα, εθελοτυφλούσαΈπλεκε ткани, но я его συντηρούσα, εθελοτυφλούσαΔεν εκπλήσσομαι που ειν' απούσα.Не удивительно, что это отсутствует.Στην κατιούσα, στη Χρυσομαλλούσα παραμιλούσαВ плачевном, а Златовласка я бредилаΤόσο την αγαπούσα που χωρίς αυτή δε ζούσαТак любил ее, что без нее не жилΈπλεκε τον ιστό μα εγώ τον συντηρούσα, εθελοτυφλούσαΈπλεκε ткани, но я его συντηρούσα, εθελοτυφλούσαΔεν εκπλήσσομαι που ειν' απούσα.Не удивительно, что это отсутствует.(Κι έτσι έζησαν όλοι καλά κι η Χρυσομαλλούσα καλύτερα...)(И так они жили все хорошо, а Златовласка лучше...)

Поcмотреть все песни артиста